فرزندان شما در هر سنی که باشند برای خود شخصیت و احترام قائلند، دوست دارند به شخصیت آنان توجه شود و مورد احترام و تکریم قرار گیرند؛ از این رو، سزاوار است که پدر و مادر به این گرایش فطری توجه کنند و روحیه کودکان را با عزت نفس و اعتماد به نفس، تربیت و تحکیم کنند: در مهمانی ها و دیدارهای خانوادگی و عمومی، آنان را همانند دیگران گرامی بدارند و شیوه ای خردمندانه تحسین کنند و از هر گونه تحقیر و تمسخر و به رخ کشیدن عیب ها و لغزش های فرزندان خویش بپرهیزند و حتی در محیط درون خانه نیز این نکته را از یاد مبرند.روح کودک چون گل، بسیار ظریف و حساس است و ممکن است با کوچک ترین حرکت ناهنجار پژمرده شود. برخی از پدران و مادران به غلط تصور می کنند که چون پدر و مادر شده اند پس هر گونه اعمال نظر جابرانه و سلطه جویانه را بر فرزندان خود دارند و می توانند با آنان به هر گونه که بخواهند رفتار کنند، در صورتی که در این میان حد و مرزهای باریکی است و موازین شرعی و تربیتی و اخلاقی دقیقی وجود دارد که نشان می دهد اگر پدر و مادر حکومتی بر فرزندان خود دارند، حکومتی است که خیر و صلاح همه اعضای تحت پوشش آن را در بر می گیرد و چیزی جز حاکمیت عشق و محبت و معرفت و تربیت والای انسانی نیست .گفتار و کردار معصومین علیهم السلام درباره فرزندان خود، بزرگترین و ظریف ترین درس های تربیتی را به ما تعلیم می دهد: این که چگونه به شخصیت فرزندان خویش عظمت ببخشیم و با دمیدن حس خودیابی و خودباوری در وجود آنها ، خط سیر تکاملی آنها و خودباوری میان جامعه و پیوندهای اجتماعی، روشن و استوار گردانیم.پیامبر بزرگوار اسلام می فرماید:أکرموا أولادکم، و أحسنوا آدابهم یغفر لکم؛(۱)فرزندان خود را احترام کنید، و آدابشان را نیکو گردانید که مورد رحمت و بخشش قرار خواهید گرفت.
پی نوشت:
۱- وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۹۵؛ مکارم الأخلاق، ص ۲۲۲.منبع: برگرفته از کتاب حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام