دوازدهم در هر شب بخواند:اَللّهُمَّ بِرَحْمَتِکَ فِى الصّالِحینَ فَاَدْخِلْنا وَفىخدایا بوسیله رحمتت ما را در جرگه شایستگان وارد کن و درعِلِّیّینَ فَارْفَعْنا وِبَکَاْسٍ مِنْ مَعینٍ مِنْ عَیْنٍ سَلْسَبیلٍ فَاسْقِنا وَمِنَعلیین بهشت بالا بر و جامى از آب خوشگوار چشمه سلسبیل به ما بنوشان و ازالْحُورِ الْعینِ بِرَحْمَتِکَ فَزَوِّجْنا وَمِنَ الْوِلْدانِ الْمُخَلَّدینَ کَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌحوریان بهشتى به رحمت خود به ازدواج ما درآور و از پسران جاویدان که همچون مرواریدانىمَکْنُونٌ فَاَخْدِمْنا وَمِنْ ثِمارِ الْجَنَّهِ وَلُحُومِ الطَّیْرِ فَاَطْعِمْنا وَ مِنْدر صدفند به خدمت ما بگمار و از میوه هاى بهشتى و گوشت پرندگان به ما بخوران و ازثِیابِ السُّنْدُسِ وَالْحَریرِ وَالاِْسْتَبْرَقِ فَاَلْبِسْنا وَلَیْلَهَ الْقَدْرِ وَحَجَّجامه هاى زربفت و ابریشم و دیبا به ما بپوشان و بدرک فضیلت شب قدر و حجبَیْتِکَ الْحرامِ وَقَتْلاً فى سَبیلِکَ فَوَفِّقْ لَنا وَصالِحَ الدُّعاَّءِ وَالْمَسْئَلهِخانه کعبه و کشته شدن در راه خود ما را موفق بدار و دعاى شایسته و خواهش ما رافَاسْتَجِبْ لَنا وَاِذا جَمَعْتَ الاَوَّلینَ وَالا خِرینَ یَوْمَ الْقِیامَهِ فَارْحَمْنابرآور و چون اولین و آخرین را در روز قیامت گردآوردى در آن هنگام به ما ترحم کن ووَبَراَّئَهً مِنَ النّارِ فَاکْتُبْ لَنا وَفى جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنا وَفى عَذابِکَمنشور رهایى ما را از آتش بر ایمان بنویس و در دوزخ ما را به زنجیر مبند و در شکنجهوَهَوانِکَ فَلا تَبْتَلِنا وَمِنَ الزَّقُّومِ وَالضَّریعِ فَلا تُطْعِمْنا وَمَعَو خواریت ما را مبتلا مکن و از درخت زقوم و ضریع به ما مخوران و باالشَّیاطینِ فَلا تَجْعَلْنَا وَفِى النّارِ عَلى وُجُوهِنا فَلا تَکْبُبْنا وَمِنْشیاطین ما را در یک جا قرار مده و برو در آتش دوزخ ما را مینداز و ازثِیابِ النّارِ وَسَرابیلِ الْقَطِرانِ فَلا تُلْبِسْنا وَمِنْ کُلِّ سُوَّءٍ یا لا اِلهَ اِلاّجامه هاى آتشین و پیراهنهاى آتش زاى قطران (آهن آب شده ) به ما مپوشان و از هر بدى اى خدایى که جز تو معبودى نیستاَنْتَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَنَجِّنابه حق کلمه ((لا اله الاّ اءنت )) ما را نجات بخشسیزدهم از حضرت صادق علیه السلام روایت است که در هر شب ماه رمضان مى خوانى:اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ فیما تَقْضىخدایا از تو خواهم که در قضاءوَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ فِى الاْمْرِ الْحَکیمِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لاو قدر حتمى و فرمان حکیمانه خود از آن قضایى که برگشت نداردیُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ اَنْ تَکْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُو تغییرپذیر نیست چنان مقرر دارى که ثبت کنى نام مرا از حاجیان کعبه ات که حجشان قبول شده و سعیشانالْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْ سَیِّئاتِهِمْ وَاَنْ تَجْعَلَپذیرفته گردیده و گناهانشان آمرزیده شده و از بدیهاشان صرفنظر گردیده وفیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى فى خَیْرٍ وَعافِیَهٍ وَتُوَسِّعَ فىنیز در قضا و قدر خود مقرر دارى که عمر مرا در خوبى و تندرستى طولانى کنى ورِزْقی َوَتَجْعَلَنى مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بى غَیْرىروزیم توسعه دهى و بگردانى مرا از آن کسانى که بوسیله آنان دینت را یارى کنى و مرا با دیگرى عوض نکنىچهاردهم در انیس الصّالحین است که در هر شب از شبهاى ماه رمضان بخواند:اَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَنْ یَنْقَضِىَ عَنّى شَهْرُ رَمَضانَ اَوْ یَطْلُعَپناه مى برم به جلال ذات بزرگوارت از اینکه ماه رمضان از من بگذرد یا سپیده دم امشبالْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتى هذِهِ وَلَکَ قِبَلى تَبِعَهٌ اَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُنى عَلَیْهِبزند و هنوز از تو در پیش من بازخواست یا گناهى مانده باشد که مرا بدان عذاب کنى
نماز شبهاى ماه رمضانپانزدهم شیخ کفعمى در حاشیه بلد الا مین از سیّد بن باقى نقل کرده که فرموده مستحبّ است در هر شب ماه رَمَضان دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و توحید سه مرتبه و چون سلام داد بگوید:سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفیظٌ لا یَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحیمٌ لا یَعْجَلُمنزه است آن خداى نگهبانى که غفلت نکند منزه است آن خداى مهربانى که شتاب نکندسُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا یَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا یَلْهُومنزه است آن خداى پابرجایى که کسى را از یاد نبرد منزه است آن خداى جاویدانى که به چیزى سرگرم نشودپس بگوید تسبیحات اربع را هفت مرتبه پس بگوید:سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ سُبْحانَکَ یا عَظیمُ اغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الْعَظیمَمنزّهى تو منزّهى منزّهى اى خداى بزرگ بیامرز گناهان بزرگم راپس ده مرتبه صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او علیهم السلام . کسى که این دو رکعت نماز را بجا آورد بیامرزد حق تعالى از براى او هفتاد هزار گناه الخشانزدهم در خبر است که هر که در هر شب از ماه رمضان سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّى بخواند آن سال محفوظ بماند .
کیفیت هزار رکعت نمازو بدانکه از اعمالى که در شبهاى ماه رمضان مستحب است بجا آورده شود هزار رکعت نماز است در مجموع این ماه که مشایخ و اعاظم علماء در کتب خود که در فقه یا عبادات نوشته اند به آن اشاره نموده اند و اما کیفیّت بجا آوردن آن پس احادیث در باب آن مختلف است و آنچه موافق روایت ابن ابى قرّه است از حضرت جوادعلیه السلام و مختار شیخ مفید در کتاب غریّه و اشراف بلکه مختار مشهور است آنست که در دهه اوّل و دهه دویّم ماه رمضان در هر شبى بیست رکعت خوانده شود هر دو رکعت به یک سلام به این طریق که هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب بخواند و دوازده رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و در دهه آخر در هر شب سى رکعت بخواند باز هشت رکعت آن را بعد از نماز مغرب و بیست و دو رکعت دیگر را بعد از نماز عشاء و مجموع این نمازها هفتصد رکعت مى شود و باقیمانده را که سیصد رکعت است در شبهاى قدر بخواند یعنى شب نوزدهم صد رکعت و شب بیست و یکم صد رکعت و شب بیست و سیّم صد رکعت پس مجموع هزار رکعت شود و به ترتیب دیگر نیز وارد شده و تفصیل کلام در جاى دیگر است و این مقام را گنجایش بسط نیست و امید که اهل خیر در عمل به این هزار رکعت نماز مسامحه و سهل انگارى نکرده از فیض آن خود را بهره مند نمایند و روایت شده که مى خوانى بعد از هر دو رکعت از نافله هاى ماه رمضاناَللّهُمَّ اجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُخدایا مقرر دار در آن قضا و قدر حتمى و در آنچه جدا کنىمِنَ الاْمْرِ الْحَکیمِ فى لَیْلَهِ الْقَدْرِ اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَاز دستور حکیمانه ات در شب قدر که مرا از حاجیان خانهالْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنوُبُهُمْ وَاَسْئَلُکَمحترم کعبه ات قرار دهى آنان که حجشان قبول و کوششان پذیرفته و گناهانشان آمرزیده شده و از تو خواهماَنْتُطیلَ عُمْرى فى طاعَتِکَ وَتُوَسِّعَ لى فى رِزْقى یااَرْحَمَالرّاحِمینَکه عمرم را در اطاعت خود طولانى گردانى و در روزیم وسعت دهى اى مهربانترین مهربانان
اعمال سحرهاى ماه رمضانقسم سوّم در اعمال سحرهاى ماه مبارک رمضان است و آن چند امر است :اوّل سُحُور خوردن و ترک نکند سحور را اگر چه به یک دانه خرماى زبون یا شربت آب باشد و بهترین سُحُورها سَویق یعنى قاوُت و خرما است و وارد شده که حق تعالى و ملائکه صلوات مى فرستد بر آنها که استغفار مى کنند در سَحَرها و سُحُور مى خورند .دوّم سوره اِنّا انْزَلناهُ در وقت سحور بخواند که هر که این سوره مبارکه را در وقت افطار کردن و سُحور بخواند در مابین این دو وقت ثواب کسى داشته باشد که در راه خدا در خون خود بغلطد .
دعاى سحر معروفسوّم بخواند دعاى عظیم الشأنى راکه ازحضرت امام رضاعلیه السلام نقل شده که فرموده این دعایى است که حضرت امام محمد باقرعلیه السلام در سحرهاى ماه رمضان مى خواندند :اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَخدایا از تو خواهم به درخشنده ترین مراتببِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِبَهاَّئِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّىدرخشندگیت با اینکه تمام مراتب آن درخشنده است خدایا درخواست کنم به همه مراتب درخشندگیت خدایا ازاَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ وَکُلُّ جَمالِکَ جَمیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَتو خواهم به زیباترین مراتب جمالت با اینکه تمام مراتب جمالت زیبا است خدایا از تو خواهمبِجَمالِکَ کُلِّهِاَ اللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِاَجَلِّهِ وَکُلُّ جَلالِکَبه همه مراتب جمالت خدایا از تو خواهم به باشکوهترین مراتب جلالت با اینکه تمام مراتب جلال توجَلیلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْباشکوه است خدایا از تو خواهم به همه مراتب جلالت خدایا از تو خواهم بهعَظَمَتِکَ بِاَعْظَمِها وَکُلُّ عَظَمَتِکَ عَظَیمَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَبزرگترین مرتبه عظمتت با اینکه تمام مراتب عظمتت بزرگ است خدایا از تو خواهمبِعَظَمَتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسَئَلُکَ مِنْ نُورِکَ بِاَنْوَرِهِ وَکُلُّ نُورِکَ نَیِّرٌبه همه مراتب عظمتت خدایا از تو خواهم به نورانى ترین مراتب روشنیت با اینکه تمام مراتب روشنیت نورانى استاَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِنُورِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ رَحْمَتِکَخدایا از تو خواهم به همه مراتب نورت خدایا از تو خواهم به وسیعترین مراتب رحمتت با اینکه تمام مراتب رحمتتبِاَوْسَعِها وَکُلُّ رَحْمَتِکَ واسِعَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ کُلِّهاوسیع است خدایا از تو خواهم به همه مراتب رحمتتاَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَلِماتِکَ بِاَتَمِّها وَکُلُّ کَلِماتِکَ تاَّمَّهٌ اَللّهُمَّخدایا از تو خواهم به تمامترین کلمات (و سخنانت ) با اینکه همه سخنانت تمام است خدایااِنّى اَسْئَلُکَ بِکَلِماتِکَ کُلِّهَا اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کَمالِکَ بِاَکْمَلِهِاز تو خواهم به همه سخنانت خدایا از تو خواهم به کاملترین مرتبه کمالت با اینکهوَکُلُّ کَمالِکَ کامِلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِکَمالِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّىتمام مراتب کمالت کامل است خدایا از تو خواهم به همه مراتب کمالت خدایا از تواَسْئَلُکَ مِنْ اَسماَّئِکَ بِاَکْبَرِها وَکُلُّ اَسْماَّئِکَ کَبیرَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَخواهم به بزرگترین نامهایت با اینکه تمام نامهایت بزرگ است خدایا از تو خواهم به همهبِاَسْماَّئِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِزَّتِکَ باَعَزِّها وَکُلُّ عِزَّتِکَنامهایت خدایا از تو خواهم به عزیزترین مقام عزتت گرچه همه مراتب عزتتعَزیزَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْعزیز است خدایا از تو خواهم به همه مراتب عزتت خدایا از تو خواهم به حق گذراترینمَشِیَّتِکَ بِاَمْضاها وَکُلُّ مَشِیَّتِکَ ماضِیَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَشِیَّتِکَمشیتت گرچه تمام مراتب مشیتت گذرا است خدایا از تو خواهمکُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قُدْرَتِکَ بِالْقُدْرَهِ الَّتى اسْتَطَلْتَ بِها عَلىتمام مراتب مشیتت خدایا از تو خواهم به حق آن قدرتت که احاطه پیدا کردى بدان برکُلِّشَىْءٍ وَکُلُّ قُدْرَتِکَ مُسْتَطیلَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ کُلِّهاهر چیز گرچه تمام مراتب قدرتت چنین است خدایا از تو خواهم به همه مراتب قدرتتاَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عِلْمِکَ بِاَنْفَذِهِ وَکُلُّ عِلْمِکَ نافِذٌ اَللّهُمَّ اِنّىخدایا از تو خواهم به حق نافذترین مراتب دانشت گرچه تمام مراتب دانشت نافذ است خدایا از تواَسْئَلُکَ بِعِلْمِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ قَوْلِکَ بِاَرْضاهُ وَکُلُّ قَوْلِکَخواهم به تمام مراتب دانشت خدایا از تو خواهم به حق پسندیده ترین سخنانت با اینکه همه سخنانترَضِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِقَوْلِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْپسندیده است خدایا از تو خواهم به حق همه سخنانت خدایا از تو خواهم به حقمَساَّئِلِکَ بِاَحَبِّها اِلَیْکَ وَکُلُّ مَساَّئِلِکَ اِلَیْکَ حَبیبَهٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَمحبوبترین خواسته هایت پیش تو گرچه همه خواسته هایت پیش تو محبوب است خدایا از تو خواهم به حقبِمَساَّئِلِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ شَرَفِکَ بِاَشْرَفِهِ وَکُلُّ شَرَفِکَهمه خواسته هایت خدایا از تو خواهم به حق شریفترین مراتب شرفت با اینکه تمام مراتب آنشَریفٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِشَرَفِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْشریف است خدایا از تو خواهم به همه مراتب شرفت خدایا از تو خواهم به حقسُلْطانِکَ بِاَدْوَمِهِ وَکُلُّ سُلطانِکَ داَّئِمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِسُلْطانِکَابدى ترین مراتب سلطنت گرچه تمام مراتب سلطنتت جاویدان است خدایا از تو خواهم به حق تمام مراتب سلطنتتکُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ مُلْکِکَ بِاَفْخَرِهِ وَکُلُّ مُلْکِکَ فاخِرٌ اَللّهُمَّخدایا از تو خواهم به حق گرانمایه ترین مراتب فرمانرواییت گرچه تمام مراتب فرمانرواییت گرانمایه است خدایااِنّى اَسْئَلُکَ بِمُلْکِکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ عُلُوِّکَ بِاَعْلاهُ وَکُلُّاز تو خواهم به همه مراتب فرمانرواییت خدایا از تو خواهم به والاترین مقام بلندت گرچه همهعُلُوِّکَ عالٍ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْمراتب آن والاست خدایا از تو خواهم به همه مراتب بلندیت خدایا از تو خواهم به حقمَنِّکَ بِاَقْدَمِهِ وَکُلُّ مَنِّکَ قَدیمٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَنِّکَ کُلِّهِ اَللّهُمَّقدیمترین نعمتت گرچه همه نعمتهایت قدیم است خدایا از تو خواهم به حق نعمتهایت خدایااِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ آیاتِکَ بِاَکْرَمِها وَکُلُّ آیاتِکَ کَریمَهٌ اَللّهُمَّ اِنّىاز تو خواهم به حق گرامى ترین آیاتت گرچه همه آیات تو گرامى است خدایا از تواَسْئَلُکَ بِآیاتِکَ کُلِّها اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِما اَنْتَ فیهِ مِنَ الشَّاْنِخواهم به حق همه آیاتت خدایا از تو خواهم بدانچه در آنى از شاءنوَالْجَبَرُوتِ وَاَسْئَلُکَ بِکُلِّ شَاْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَها اَللّهُمَّ اِنّىو مقام و بزرگى واز تو خواهم به هر شاءن و مقامى جدا و بهر بزرگى جداگانه خدایا از تواَسْئَلُکَ بِما تُجیبُنى [بِهِ] حینَ اَسْئَلُکَ فَاَجِبْنى یا اَللّهُخواهم به آنچه اجابت کنى دعایم را هنگامى که از تو خواهم که اجابت کنى اى خداپس هر حاجت که دارى از خدا بطلب که البتّه برآورده است