• شجره

نسب امامزاده محمودطیار(علیه السلام) با پنج واسطه به امام موسی بن جعفر(علیه السلام) منتهی می شود که بدین قرار است: میرمحمود (نجم الدین ) بن رکن الدین حسن بن طاهرعلی بن ابوالحسن محمد بن ابراهیم المرتضی بن حضرت امام موسی بن جعفر(علیه السلام) که در سال ۱۳۹۱ هـ.ق توسط آقا سید ابوالفضل موسوی صفوی اصفهانی رحمهالله از شجره نامه سال ۱۲۳۱هـ.ق استنساخ شده است. ظَهر این نسب نامه توسط عالم نسابه حضرت آیه الله العظمی مرعشی نجفی رحمه الله مهروتایید شده است.
امامزاده محمودطیار(علیه السلام) دارای اولاد و احفاد کثیری در استان کهگیلویه وبویراحمد و سایرمناطق کشور و خارج از کشور می باشند که در میان آنها بزرگان و علمای بزرگی از جمله زعیم عالیقدر جهان اسلام حضرت آیه الله العظمی سید ابوالحسن موسوی اصفهانی (رحمه الله علیه) برخاسته است.

• موقعیت

آستان امامزاده محمودطیار(علیه السلام) یکی از مصفاترین زیارتگاههای بویر احمد می باشد که در روستا درب کلات در دامنه کوهی پر ارتفاع که پیرامون آنرا قبرستان قدیم و جدید فرا گرفته واقع شده است. ساختمان اصلی بقعه پلانی شش ضلعی متساوی الاضلاع با سنگ و ساروج قدیم مربوط به دوره ایلخانیان که در آغاز دولت پهلوی دوم بخشی از دیواره بیرون آن با آجر زرد اصفهان باز پیرایی شده است. بر فراز بقعه گنبدی مخروطی پهن به سبک معماری امامزاده عبدالله شهر سلطانیه زنجان استوار گردیده که به دلیل بارش برفهای فراوان زمستانی سطوح بالای آن سائیده شده که در حال تخریب است. طرح توسعه این ساختمان کهن و دیدنی در سال ۱۳۸۱ هـ.ش با اعتبارات اداره اوقاف استان تصویب که پس از تخریب وتسطیح قبرستان اطراف آن در وسعتی به مساحت ۳۰۰ متر مربع با پلانی با مربع مستطیل اجراء گردید که هنوز فعالیتهای عمرانی در آن ادامه دارد. یکی از اندوخته های فرهنگی این بقعه ضریح قدیمی آن بوده که از چوب گردو در زمان نامعلومی در شیراز ساخته شده بود و به وسیله قاطر به این منطقه کوهستانی ناهموار حمل گردید که در حال حاضر هیچ اثری از آن باقی نمانده است. گفتنی است عتیقه دیگری که عصای امامزاده محمودطیار (علیه السلام) باشد در منزل متولی به امانت گذاشته شده و دارای شفابخشی به حاجتمندان است. این عصا از جنس شبه فلز با نوعی دو کش لعابدار صیقلی شده است که از روزگار قدیم تاکنون به یادگارمانده و اعقاب امامزاده سخت از آن نگهداری می کنند.