۱- الذین یومنون بالغیب..[پرهیزکاران] کسانی هستند که به غیب ایمان می آورند…(سوره بقره ، آیه ۳)تأویل «بالغیب» قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است.(کمال الدین – بحارالانوار ج ۵۱ ص ۵۳)۲- … فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یات بکم الله جمیعاً….در نیکی کردن بر یکدیگر سبقت گیرید. هرجا که باشید خداوند شما را گرد می آورد.(سوره بقره : آیه ۱۴۸)تأویل «بکم» امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف و یاران اوست.(غیبت نعمانی – بحارالانوار ج ۵۱ ص ۵۸)۳- اقتربت الساعه و انشق القمر.رستاخیز نزدیک شد و ماه دوباره گردید. (سوره شریفه قمر : آیه ۱)تأویل «الساعه» ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.تفسیر علی بن ابراهیم / بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۴۹.۴- یعرف المجرمون بسیماهم ..تباهکاران را به نشان صورتشان می شناسند.(سوره شریفه الرحمن / آیه ۴۱)تأویل «یعرف المجرمون» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است که تبهکاران را به نشان صورتشان می شناسد.(غیبت نعمانی / بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۵۹.)۵- هل اتیک حدیث الغاشیه .آیا داستان غاشیه (پوشنده) به تو رسیده است.(سوره شریفه غاشیه / آیه۱)تأویل «الغاشیه» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است(ثواب الاعمال / بحارالانوار – ج ۵۱، ص ۵۰.)۶- والفجر، ولیال عشر و الشفع و الوتر.سوگند به سپیده صبح ، و سوگند به شبهای دهگانه و سوگند به جفت و طاق(سوره شریفه فجر آیه ۱ -۳)تأویل «الفجر» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.(تفسیر البرهان- ج ۴، ص ۴۵۷.)۷- والنهار اذا تجلی.سوگند به روز آن گاه که آشکار شود.(سوره شریفه لیل: آیه ۲)تأویل «النهار» امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.(تفسیر علی بن ابراهیم – بحارالانوار ، ج ۵۱، ص ۴۹)۸- تنزل الملئکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امردر شب قدر فرشتگان و روح به اجازه ی پروردگارشان برای انجام کارها نازل می شوند.(سوره شریفه قدر / آیه ۴)تأویل «تنزل الملئکه و الروح» نزول آنها بر امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.(تفسیر البرهان – ج ۴، ص ۴۸۸)۹- سلام هی حتی مطلع الفجر.تا طلوع بامداد همه سلام و درود است .(سوره شریفه قدر / آیه ۵.)تأویل «مطلع الفجر» زمان ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.(تفسیر البرهان – ج ۴، ص ۴۸۷.)۱۰- والعصر ، ان الانسان لفی خسر.سوگند به زمانی که آدمی در زیان است.(سوره شریفه عصر / آیه ۱ -۲)تأویل «والعصر» زمان ظهور امام زمان – عجل الله تعالی فرجه شریف – است.(تفسیر البرهان – ج ۴، ص ۵۰۴)