تقویم شیعه سیزدهم شوال
۱- ولادت “زین الدین بن علی شامی” معروف به “شهید ثانی” “صاحب شرح لمعه” (۹۱۱ هجری قمری)
۲- رحلت آیت الله شیخ “محمد طه نجف” (۱۳۲۳ هجری قمری)
۳- رحلت مرجع بزرگ تقلید حضرت آیت الله العظمی “سید حسین بروجردی” (۱۳۸۰ هجری قمری)
—
۱- ولادت “زین الدین بن علی شامی” معروف به “شهید ثانی” “صاحب شرح لمعه” (۹۱۱ هجری قمری)
شهید ثانی در ۱۳ شوال ۹۱۱ ه.ق در روستای جُبَع در منطقه شیعه نشین جَبَل عامل در لبنان به دنیا آمد.
او از نوادگان علامه حلی است. وی نزد علمای شیعه و سنی به تحصیل پرداخت و از هر دو دسته تأییدیه هایی دریافت کرد.
شهید در ۳۳ سالگی، سال ۹۴۴ ه.ق به اجتهاد دست یافت.
شهید ثانی مذاهب پنجگانه اسلامی را تدریس می کرد و طبق مبانی هر یک فتوا می داد.
معروف ترین اثر فقهی او “الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه ” می باشد. این کتاب از متون درسی حوزه های علمیه شیعه است.
مسالک الافهام فی شرح شرائع الاسلام؛ منیه المرید فی ادب المفید و المستفید؛ کشف الریبه عن احکام الغیبه؛ البدایه فی علم الدرایه از دیگر آثار ایشان است.
سرانجام بر اثر توطئه چینی که علیه شهیدثانی انجام شد، وی را دستگیر کرده و در سال ۹۶۶ ه.ق به شهادت رساندند.
—
۲- رحلت آیت الله شیخ “محمد طه نجف” (۱۳۲۳ هجری قمری)
شیخ محمدطه نجف در شهر مقدس نجف از خاندانی اهل علم به دنیا آمد.
شیخ محمدطه، از شاگردان استاد اعظم، شیخ انصاری بود.
او در فقه، اصول فقه، حدیث و تفسیر از دانش بسیاری برخوردار بود.
شیخ محمد طه، آثار بسیاری از خود به یادگار گذاشت که “شرح معالم الاصول” از آن جمله است.
سرانجام این عالم فرزانه در سیزدهم شوال سال ۱۳۲۳ ه.ق درگذشت.
—
۳- رحلت مرجع بزرگ تقلید حضرت آیت الله العظمی “سید حسین بروجردی” (۱۳۸۰ هجری قمری)
سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر سال ۱۲۹۲ه.ق در بروجرد به دنیا آمد. پدرش سید علی طباطبایی، از علمای شهر بود. نسب ایشان، با ۳۲ واسطه به امام حسن (علیه السلام) می رسد.
سید حسین بروجردی در ۷ سالگی وارد مکتب خانه شد و پدرش چون پیشرفتش را دید، او را به حوزه علمیه نوربخش بروجرد بُرد.
وی در سال ۱۳۱۰ه.ق برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در درس حاج سید محمد باقر درچه ای، میرزا ابوالمعالی کلباسی و سید محمدتقی مدرس شرکت کرد. ایشان در درس فلسفه آخوند کاشی و جهانگیرخان قشقایی نیز حضور پیدا کرد.
بعد از چهار سال تحصیل در اصفهان، در ربیع الاول سال ۱۳۱۹ ه.ق به بروجرد مراجعت کرد.
سید حسین بروجردی در ۲۷ سالگی از بروجرد به نجف رفت و در درس آخوند خراسانی شرکت و نه سال از محضر درس ایشان استفاده کرد. دیگر اساتید ایشان در نجف سید کاظم یزدی)صاحب عروه) و شیخ الشریعه اصفهانی بودند.
اصرار طبقات مختلف بروجرد و درخواست های مکرر از آیت الله بروجردی برای بازگشت به بروجرد، باعث شد ایشان تصمیم به بازگشت بگیرد.
سید حسین بروجردی در سال ۱۳۶۴ ه.ق برای معالجه از بروجرد به تهران آمد. در این هنگام چند نفر از فقهای سرشناس حوزه علمیه قم از آیت الله بروجردی جهت اقامت در قم و قبول مرجعیت شیعه و مدیریت حوزه دعوت کردند و سرانجام ایشان در ۲۶ صفر ۱۳۶۴ ه.ق وارد قم شد.
برخی شاگردان آیت الله العظمی بروجردی عبارتند از آیات عظام: امام خمینی؛ سید محمد رضا گلپایگانی؛ سید علی حسینی سیستانی؛ علی صافی گلپایگانی؛ لطف الله صافی گلپایگانی؛ محمد فاضل لنکرانی؛ ناصر مکارم شیرازی؛ سید موسی شبیری زنجانی؛ جعفر سبحانی.
اگر چه بسیاری از مردم و عده ای از بزرگان، در مدتی که آیت الله بروجردی در بروجرد بود، او را به عنوان مرجع تقلید خویش برگزیده بودند، دوره نخست مرجعیت ایشان به طور رسمی، با انتشار رساله عملیه آغاز شد. مراجع محلی که با آیت الله بروجردی آشنایی داشتند، مقلدان خود را به او ارجاع میدادند.
یک سال پس از اقامت آیت الله بروجردی در قم و بعد از ارتحال آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی، اکثر مقلدان ایشان به آیت الله بروجردی رجوع کردند و بعد از رحلت آیت الله سید حسین طباطبائی قمی، آیت الله بروجردی، مرجع واحد جهان تشیع شد.
روش ایشان در تدریس ساده گویی و کوتاه کردن مطالب و اجتناب از مباحث زائد بود. ایشان همچون علمای سلف در علوم اسلامی دارای جامعیت بود.
اخلاص؛ اشتیاق به فراگیری علم؛ سعه صدر؛ اهتمام به دین؛ مقابله با عوام زدگی؛ کظم غیظ؛ روشن بینی از ویژگی های اخلاقی ایشان بود.
حمایت از نیازمندان؛ تأسیس کارخانه برق؛ گسترش کیفی و کمی حوزه علمیه قم؛ نشر مجلات و کتب با محتوای دینی اسلامی؛ نشر مجلات و کتب با محتوای دینی اسلامی؛ ایجاد بناهای بزرگ مذهبی و علمی(مسجد اعظم قم، مدرسه نجف، مدرسه کربلا، مسجد بغداد، بیمارستان نجف، حسینیه و حمام سامرا، مدرسه کرمانشاه، مسجد بزرگ طرابلس لبنان، چهار مسجد بزرگ در آفریقا، قبرستان وادی السلام قم، مدرسه آیت الله بروجردی در قم، بیمارستان نکویی قم، مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ آلمان، کتابخانه مدرسه نجف، کتابخانه مدرسه کرمانشاه و…) از اقدامات مذهبی و فرهنگی آیت الله بروجردی می باشد.
برخی از تألیفات ایشان عبارتند از:توضیح المسائل، جامع احادیث شیعه، تعلیقه بر اسفار، طبقات رجال، رساله ای در منطق، حاشیه بر کفایه الاصول، حاشیه بر کفایه ی شیخ طوسی.
سرانجام این مرجع بزرگ در ۱۳شوال سال ۱۳۸۰ ه.ق در ۸۸ سالگی در قم رحلت نمود و در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) مدفون گردید.