این کتاب، پژوهشی است انتقادی درباره پاره‌ای از حکایت‌های مربوط به مهدویّت و نشانه‌های آخرالزمان که به قلم شیوای سید جعفر مرتضی تألیف و به دست محمد سپهری به فارسی برگردان شده است.نویسنده با هدف گزارش واقعیت مسایل آخرالزمان، نخست پیشگویی‌های منسوب به امامان(علیهم السلام) درباره نشانه‌های ظهور را به دو دسته محتوم و غیر محتوم تقسیم و بسیاری از روایات آن را ساختگی و جعلی معرفی کرده است. سپس به تفصیل، متن دو کتاب بیان الائمه و خطبه البیان را بررسی و مطالعات عنوان شده در آن‌ها را بی‌اساس و موهوم ارزیابی کرده است. در پایان، به حکایت مربوط به جزیره خضرا پرداخته و آن‌ها را مخدوش شمرده است.از دیدگاه نویسنده، بسیاری از این سخنان، پس از وقوع حوادث مورد نظر، جعل شده و به طور یقین نمی‌توان آن‌ها را به معصوم استناد داد.این کتاب دارای یک پیشگفتار و سه بخش است. بخش نخست، با دو فصل به بحث از پیشگویی‌های غیبی امامان(علیهم السلام) از نشانه‌های ظهور و دیدگاه انتخاب شده و موضعی که باید انتخاب شود و سپس تقسیم نشانه‌های ظهور، به حتمی و غیر حتمی می‌پردازد.در بخش دوم، طی چهار فصل، به ارائه دو نمونه از روایات و اخبار و پیشگویی‌هایی پرداخته که در اخبار ساختگی و تحریف شده به صورت کاملاً آشکاری نمایان است. این دو نمونه عبارتند از:۱٫ کتاب بیان الائمه(علیهم السلام): این کتاب چند سال پیش با روایاتی منسوب به حضرت علی(علیه السلام) منتشر شد که هیچ اساسی ندارد. دانسته شد که یا این روایات پس از وقوع حوادث جعل شده یا آن موقع که علامات و نشانه‌های صریح و روشن آن نمایان شده است.۲٫ خطبه البیان: نقد و بررسی خطبه معروف به خطبه البیان منسوب به حضرت علی(علیه السلام) و مطالب کذب و نادرست و تحریف شده‌ای که برای اهداف پست و شیطانی وضع شده است.در بخش سوم با چهار فصل به بررسی روایت مربوط به جزیره خضرا پرداخته و می‌نویسد: ما این روایت را قابل قبول و معتبر ندیدیم؛ بلکه بر عکس در لابه‌لای آن، مطالب فراوانی است که باعث شک و تردید در صحت آن بوده و این احتمال قوی می‌نماید که از اساس ساختگی و جعلی باشد.علامه سیّد جعفر مرتضی عاملی تلاش نموده است با ارائه ادله فراوانی، خط بطلان به هر سه موضوع بکشد و از اساس آن‌ها را باطل کند.
 
منبع:درسنامه۲-ص۲۶۵تاص۲۶۶