دکتر آیت پیمان: لزوم بازگشت به اخلاق در پناه ثقلین
هیچ گاه نباید از یاد ببریم که اگر نسل ما زیربنای اخلاقی اش سست شود، آن موقع است که با امواج انحرافی ماهواره و فضای مجازی گمراه شده و به سمت و سوی مورد نظر شیطان کشیده میشود.
خبرگزاری فارس- آیت پیمان: اساس بعثت همه انبیای الهی برای تربیت، تزکیه، آماده سازی و زمینه سازی به منظور رشد و کمال معنوی انسان بوده و البته در این رشد و کمال به عرصههای دیگر همچون امور مادی نیز در حد لازم توجه شده است.
تمام پیامبران بر اساس تاکیدات خود برانگیخته شده اند تا زمینه بعثت پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) را فراهم کنند و آنها به مردم و آیندگان این بشارت را داده اند که پیرو آیین چنین پیامبری باشند.
خاتم الانبیا(ص) نیز که مبعوث شد به صراحت فرمود:” همانا من مبعوث شده ام برای اتمام مکارم اخلاق” که این فرمایش حضرت خود نشان دهنده استمرار بعثت همه انبیای الهی است.
در جای دیگر پیامبر اکرم(ص) میفرماید:” من معلم مبعوث شده ام”. خداوند متعال نیز وقتی پیامبر(ص) را معرفی میکند ایشان را به خُلق عظیم یاد میکند و حتی موفقیت این پیامبر را در گرو توجه و اهتمام بیش از پیش به اخلاق میداند.
با توجه به این مسایل به خوبی متوجه میشویم که اخلاق بستر اصلی رشد و کمال است و ما اعتقاد داریم که حتی فقه نیز که از اصول اساسی مذهب و مکتب به شمار میرود و وجود آن برای رستگاری دنیوی و اخروی ماست، در بستر اخلاق به مرحله اجرایی میرسد، چرا که ضمانت اجرای فقه نیز اخلاق است.
طبعاً اگر انسان اخلاق مدار نباشد، اوامر الهی را نیز گردن نمی نهد و به جان و مال و حقوق دیگران نیز تجاوز و تعدی میکند. کما این که امروزه میبینیم به دلیل ضعف مباحث اخلاقی، بشر با گرفتاریهای بسیاری مواجه است که ریشه بسیاری از آنها بداخلاقی و بی اخلاقیهاست.
فقدان اخلاق به خصوص در دنیای غرب موجب حاکمیت فرهنگ غیرالهی و سکولار شده که نتیجه آن غلبه بُعد حیوانی وجود بشر بر بُعد روحانی اوست و این که نفسانیات و شهوات بر همه ابعاد وجودی اش غلبه کرده است.
توجه به این مسایل کلیدی از آن روست که بدانیم ما راهی برای نجات جامعه و نسل جوان و آیندگان خود جز تمسک به آموزههای اخلاقی قرآن و اهل بیت(ع) نداریم.
اگر ما در مواجهه با جامعه، خانواده، دوستان و خویشان و در نوع ارتباط خود با خدای متعال، به آموزههای اخلاقی ثقلین عمل کنیم، به سعادت میرسیم و گرنه دچار همان معضلاتی میشویم که امروز بشر غربی با آن دست به گریبان است.
از این حیث بنده به شدت معتقدم که ما باید به متولیان تعلیم و تربیت کشور و دانشگاهها و کسانی که نقش مربی گری برعهده دارند، به طور مستمر، این مساله را متذکر شویم که دستورالعمل اساسی ما برای زندگی باید قرآن و بعد روایات اهل بیت(ع) باشد که بسیاری از این آموزهها ناظر به مباحث اخلاقی و معنوی است.
ماه مبارک رمضان ، فرصتی بسیار ارزشمند است که به این مباحث بیش از پیش توجه کرده و درباره الزامات و بایستههای آنها بیشتر بیندیشیم.
به خصوص در ارتباط با قرآن به عنوان ثقل اکبر، ما کم کاری داشته ایم و به ویژه در ساختار نظام تعلیم و تربیت از مهدکودک و دبستان گرفته تا دانشگاه سستی ورزیده ایم.
هیچ گاه نباید از یاد ببریم که اگر نسل ما زیربنای اخلاقی اش سست شود، آن موقع است که با امواج انحرافی ماهواره و فضای مجازی گمراه شده و به سمت و سوی مورد نظر شیطان کشیده میشود.
اگر شاکله و بنیه اخلاقی جامعه و نسل جوان مستحکم باشد، آن وقت با هر وزشی به سویی روان نشده و در در وادی نفسانیات و شهوات و غفلتها نمی اُفتد.
این مساله میطلبد که ما چه در حوزههای علمیه و چه در دانشگاهها، کرسیهای درس اخلاقی را جدیتر بگیریم و کم کاریها در این خصوص را جبران کنیم.
ماه رمضان میتواند در این خصوص نقطه عطف و آغاز یک حرکت بزرگ باشد به شرط آن که ما قبل از هر چیز صادقانه بپذیریم که در تربیت بر اساس آموزههای اخلاقی قرآن و اهل بیت(ع) دچار کم کاری و غفلت شده ایم.
آنچه مهم است این که ما باید در رفتار و برنامههای خود یک بازنگری جدی داشته باشیم به خصوص در نظام آموزش و پرورش که اساس کار است.
اینکه مقام معظم رهبری بارها در بیانات خویش بر اهمیت مباحث فرهنگی و تربیتی و رسالت مهم حوزه و دانشگاه و آموزش و پرورش در تعلیم و تربیت نسل جدید تاکید میکنند، نشان دهنده آن است که بدون اهتمام به تقویت مباحث اخلاقی و معنوی در جامعه نمی توان بر مشکلات و معضلات فائق آمد.
از سویی هم نباید فکر کنیم که ریشه همه مشکلات ما دنیای غرب و تلاش دشمن است؛ البته این درست است که تلاشهای دشمن، آسیبها را افزایش میدهد اما خودمان باید بکوشیم که نسل جدید را در مواجهه با انحرافها واکسینه کنیم و تاکید بر مباحث اخلاقی به برکت ماه رمضان بهترین راهکار در این خصوص است.