سی ام ربیع الثانی
۱- وفات زینب بنت خزیمه (۴ هجری قمری)
۲- مرگ خالد بن ولید (۲۱ هجری قمری)
—
۱- وفات زینب بنت خزیمه (۴ هجری قمری)
زینب دختر خُزَیمَه بن حارث که او را به سبب عطوفت و مهربانی با درماندگان و مستمندان، امّ المساکین (مادر مستمندان) لقب دادند.
بین مورخان در اینکه زینب قبل از ازدواج با پیامبر (صلی الله علیه و آله) همسرِ کدام شخص بوده، اختلاف است؛ بنا به قول مشهور او همسر طفیل بن حارث بن مطلب بن عبدمناف بود ولی از او طلاق گرفت و به عقد برادر طفیل، عبیده بن حارث درآمد و عبیده در غزوه بدر زخمی شد و در شصت و چهار سالگی در صفراء جان داد. البته در برخی از منابع آمده که زینب در ابتدا به همسری جهم بن عمرو بن حارث پسر عموی عبیده بن حارث درآمد. اما گویا کار به جدایی کشیده و او با عبیده ازدواج کرده است. در برخی از منابع هم زینب، همسر عبدالله بن جحش معرفی شده است عبدالله در غزوه احد به شهادت رسید.
پس از شهادت شوهرش، پیامبر اکرم زینب را برای خود خواستگاری کرد وی امر خود را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) واگذار نمود. پیامبر در رمضان سال سوم هجرت با او ازدواج نمود.
وی پس از ۸ ماه زندگی با پیامبر (صلی الله علیه و آله) در آخرین روز از ماه ربیع الثانی سال ۴ ه.ق درگذشت. رسول خدا بر او نماز گزارد و او را در بقیع به خاک سپرد.
زینب هنگام وفات حدود سی سال داشت او و خدیجه (سلام الله علیها) تنها زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) بودند که در زمان حیات پیامبر (صلی الله علیه و آله) از دنیا رفتند. مورخان او را نخستین فرد از همسران رسول خدا می‌دانند که در مدینه درگذشته است. پیامبر (صلی الله علیه و آله) از او فرزندی نداشت.
—
۲- مرگ خالد بن ولید (۲۱ هجری قمری)
در روز آخر ربیع الثانی خالد بن ولید بن مغیره مخزومی از دنیا رفت.{۱}
او ۲۰ سال بعد از بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در اواخر زندگانی آن حضرت، به همراه عمرو عاص به ظاهر اسلام را قبول کرد. ابوبکر او را حاکم شام کرد، و عمر او را عزل کرد. پس از مدتی در شهر حمص مُرد و در همان جا مدفون شد.{۲}
در مواردی پیامبر (صلی الله علیه و آله) از کارهای خالد بیزاری جستند. او بدون اجازه پیامبر (صلی الله علیه و آله) بنی جذیمه را به قتل رساند و عده‌ای را اسیر کرد و گفت: ((هر کس اسیری در دست دارد او را بکشد)). مهاجر و انصار اسرا را نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرستادند و آن حضرت دستان مبارک را بلند کرد و دوبار فرمود: ((خدایا من بیزاری می‌جویم به سوی تو از کاری که خالد کرده است)). {۳}
خالد به عمار ناسزا گفت. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ((هر کس عمار را سَب کند خداوند او را سَب می‌کند.))
او به دستور ابوبکر خواست امیر المؤ منین (علیه السلام) را به شهادت برساند، ولی قبل از هر اقدامی آن حضرت متوجه شدند، و با دو انگشت گلوی خالد را آن چنان فشار دادند که خالد نعره کشید و مردم فرار کردند و خالد لباسش را نجس کرد. آنگاه گفت: ابوبکر و عمر مرا به این کار امر کرده‌اند. هر کس واسطه شد، آن حضرت او را رها نکرد تا آنکه ابوبکر، عمر را فرستاد و ابن عباس را آورد. ابن عباس حضرت را به قبر مطهر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و فرزندانش و حضرت صدیقه (علیهم السلام) قسم داد و حضرت او را رها کرد. ابوبکر به عمر گفت: ((این هم نتیجه مشورت با تو))! چه اینکه عمر، خالد را برای این کار انتخاب کرده بود.{۴}
همچنین خالد بن ولید، مالک بن نویره (رحمه الله) را با عده زیادی از قبیله او به جرم بیعت نکردن با ابوبکر کشت و در همان شب با همسر مالک مرتکب خلاف شد. وقتی عمر این قضیه را شنید، گفت: ((تو را سنگسار می‌کنم)) ولی این کار را انجام نداد!{۵}
در مورد دیگری هنگامی که ابوبکر او را به سوی قبیله بنی سلیم فرستاد، عده از مردان قبیله را در محلی جمع کرد و آنان را به آتش سوزانید.{۶}
۱) وقایع الشهور: ص ۹۱٫
۲) اسد الغابه: ج ۲، ص ۹۶٫
۳) سبعه من السلف: ص ۳۳۷ – ۳۴۱٫ صحیح بخاری: ج ۵، ص ۱۰۷٫ اسد الغابه فی معرفه الصحابه: ج ۲، ص ۹۴٫
۴) شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید: ج ۱۳، ص ۳۰۲ – ۳۰۳٫
۵) سبعه من السلف: ص ۳۴۸ ۳۴۶٫ شرح ابن ابی الحدید: ج ۱، ص ۱۷۹٫
۶) سبعه من السلف: ص ۳۴۷، از الطبقات الکبری.
سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی. سی ام ربیع الثانی