إنَّ أجوَدَ النّاسِ مَن أعطی مَن لا یرجوهُ، وَإنَّ أعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ، وَإنَّ أفضَلَ النّاسِ مَن وَصَلَ مَن قَطَعَهُ

بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آن که از او امیدی نمی‌برد، عطا می‌کند و باگذشت ترینِ مردم کسی است که هنگام قدرتش درمی‌گذرد و برترینِ مردم کسی است که به آن که از او گسسته، می‌پیوندد.

امام حسین علیه السلام – نثر الدرّ: ۱ / ۳۳۴