ماریه، دختر فردی به نام شمعون بوده که بعد از آمدن به مدینه در حضور پیامبر ’ مسلمان شد و به عقد آن حضرت در آمد. سمهودی مینگارد:
«مشربه، محل مرتفعی بوده،در داخل باغ خرمای متعلق به پیامبر’».[۱] این باغ، پیش از آن که در اختیار پیامبر ’ قرار گیرد، ملک شخصی یهودی بود به نام مُخَیرِیق، که مسلمانی برگزید و در اُحُد به شهادت رسید. آن فرد (مخیریق) باغ را به پیامبر بخشید.
مُخَیرِیق از یهودیان بنی نضیر مدینه و از عالمان ثروتمند آنها بوده است. او به هنگام جنگ احد اقوام و عشیرهاش را جمع کرد و به آنها گفت: ای جماعت یهود، شما میدانید که محمد ’ همان پیامبری است که ما و پدرانمان منتظرش بودیم واکنون یاری رساندن به او، بر همه واجب است. پس به پا خیزید و از وی در مقابل دشمنانش دفاع کنید. یهودیان گفتند: امروز شنبه است! دیگر شنبهای نیست و دین یهود با آمدن پیامبر’ منسوخ گردید. مخیریق وقتی دید موعظهاش در همکیشانش مؤثر واقع نشد، خود آماده جنگ با مشرکان شد و هنگام رفتن به احد، این گونه وصیت کرد : «إن أصبت فمالی لمحمد، یصنع فیه ما شاء»؛ «اگر من در این جنگ کشته شدم، همه ثروت من از آن محمد ’ است و هر گونه صلاح بداند تصرف خواهد کرد.» او سرانجام در جنگ احد به شهادت رسید و پیامبر خدا ’پس از شهادتش فرمود: «مُخَیریقُ خیرُ یهود»؛ مخیریق، بهترین یهودی بود. بدین گونه، املاک و باغهای مخیریق که هفت قطعه و ازجمله آنها مشربه ام ابراهیم بود، در اختیار پیامبر ’ قرار گرفت.[۲]
[۱] – سمهودی، علی بن عبدالله، وفاء الوفاء، ج۳، دار الاضواء، بیروت، ۱۳۸۶ هجری، ص ۸۲۶
[۲] – محمد صادق نجمی، میقات حج، شماه ۴۵، زمستان ۱۳۸۴، ص ۱۰۱