لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ: فَساعَهٌ یُناجی فیها رَبَّهُ، وساعَهٌ یَرُمُّ مَعاشَهُ، وساعَهٌ یُخَلّی بَینَ نَفسِهِ وبَینَ لَذَّتِها فیمایَحِلُّ ویَجمُلُ
[سزاوار است] مؤمن سه زمان داشته باشد: زمانى که در آن با پروردگارش راز و نیاز کند؛ و زمانى که هزینه هاى زندگى را تأمین کند؛ و زمانى را به خوشى هاى حلال و زیبا اختصاص دهد.
امام على علیه السلام – نهج البلاغه: الحکمه ۳۹۰