[۱]. ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبرى، ج ‏۳، ص ۱۴، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق.[۲]. سماوی، محمد بن طاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین(ع)‏، ص ۵۶، قم، دانشگاه شهید محلاتى‏، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.‏[۳]. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، ج ‏۲، ص ۱۹۲، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق؛ سبط بن جوزی‏، تذکره الخواص من الأمه فی ذکر خصائص الأئمه، ص ۱۶۸، قم، منشورات الشریف الرضی‏، چاپ اول، ۱۴۱۸ق؛ امین، ‏سید حسن، مستدرکات ‏اعیان ‏الشیعه، ج ‏۱، ص ۳۲۶، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، ۱۴۰۳ق.[۴]. ابن عنبه‏ حسنى‏، سید احمد بن على‏، عمده الطالب فی أنساب آل أبى طالب‏، ص ۳۲۷، قم، انصاریان، ‏۱۴۱۷ق‏؛ عاملى‏، سید محسن امین، لواعج الأشجان فی مقتل الحسین(ع)‏، ص ۱۳۶، بیروت، دار الأمیر للثقافه و العلوم‏، چاپ اول،  ۱۹۹۶م‏.[۵]. أنساب الأشراف، ج ‏۲، ص ۱۹۲؛ الطبقات الکبری‏، ج ‏۳، ص ۱۴٫[۶]. الطبقات الکبری‏، ج ‏۳، ص ۱۴؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ‏۱، ص ۳۵۴، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ لواعج الأشجان، ص ۱۳۶٫[۷]. ابوالفرج اصفهانى،‏ على بن حسین‏، مقاتل الطالبیین‏، ص ۹۰، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا؛ مجلسی، محمدباقر، جلاء العیون‏، ص ۶۷۸، قم، سرور، چاپ نهم، ۱۳۸۲ش؛ لواعج الأشجان، ص ۱۳۹٫[۸]. برخی در فضای مجازی چنین نگاشته‌اند: در کتاب «کنز المطالب» نوشته شده به تاریخ ۱۳۲۱ هجری قمری نوشته علّامه سیّد محمّد باقر قره­باقی همدانی در باب سال و روز وفات حضرت ام البنین به نقل از کتاب «اختیارات» طی حدیثی از اعمش  آمده است: «روز سیزدهم جمادی الثّانی که مصادف با جمعه بود بر امام زین العابدین وارد شدم. ناگهان فضل بن عبّاس(ع) وارد شد و در حالی که گریه می‌کرد، گفت: جدّه‌ام ام البنین از دنیا رفت. شما را به خدا ببینید چطور این روزگار فریبکار، خاندان کساء را در یک ماه دوبار عزادار کرد».
مرحوم قره باقی می‌نویسد: پس از چندی از خبر دیگری مندرج در حاشیه کتاب “وقایع الشّهور و الایام” تألیف بیرجندی اطلاع یافتم که به نقل از اعمش نوشته شده است: «در سیزدهم جمادی الثّانی و در سال ۶۴ هـ.ق ام البنین وفات یافت و در قبرستان بقیع به قول مشهور دفن گردید».