هشتم مرداد

مؤمن همواره گرفتار یکى از سه چیز است، و گاهى هر سه بر وى گرد آیند: یا کینه فردی که با او در خانه‏‌اى به صورت مشترک زندگی می‌کند، که در را به رویش مى‏ بندد و اذیّتش مى‌‏کند، یا همسایه‌‏اى که آزارش مى‏‌دهد، یا کسى که در راه محلّ کارش او را اذیّت مى‌‏کند، و اگر مؤمنى بر قلّه کوهى هم باشد خداوند شیطانى را بر مى‌‏انگیزد تا او را اذیّت کند، و خداوند از ایمانش براى او مونسى قرار مى‌‏دهد که از وحشت به کسى پناه نبرد

امام صادق(ع) – کافی، ج ‏2، ص ۲۵۰،

«مَا أَفْلَتَ الْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَهٍ مِنْ ثَلَاثٍ‏ وَ لَرُبَّمَا اجْتَمَعَتِ الثَّلَاثُ عَلَیْهِ إِمَّا بُغْضُ مَنْ یَکُونُ مَعَهُ فِی الدَّارِ یُغْلِقُ عَلَیْهِ بَابَهُ‏ یُؤْذِیهِ‏ أَوْ جَارٌ یُؤْذِیهِ أَوْ مَنْ فِی طَرِیقِهِ إِلَى حَوَائِجِهِ یُؤْذِیهِ وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَى قُلَّهِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ شَیْطَاناً یُؤْذِیهِ وَ یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْساً لَا یَسْتَوْحِشُ مَعَهُ إِلَى أَحَدٍ»؛