آمدن عذاب الهى بر منکر غدیر
آمدن عذاب الهى بر منکر غدیر
پس از مراسم بیعت گرفتن از مردم براى امیرالمؤمنین علیه السلام در غدیرخم باز هم پیامبر صلی الله علیه و آله فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام را بیان مىفرمودند تا این که بعضى از منافقین بر آشفته شدند. و در این میان حارث بن نعمان فهرى با پیامبر درشتى کرد و گفت: وقتى تو رسول الله باشى و على جانشین تو و فاطمه دخترت بهترین زنان عالم و حسن و حسین سید جوانان اهل قریش، پس براى قریش چیزى باقى نگذاشتهاى!
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: این کار را خدا کرده نه من. حارث گفت: آیا کار امروز هم از طرف خدا بود، یا از طرف خودت؟
پیامبر صلی الله علیه وآله قسم خوردند و فرمودند: همه این ها از طرف خداست. در جواب حارث سخنان کفرآمیزى گفت و پیامبرصلی الله علیه وآله او را به تقوا و توبه دعوت کردند، امّا حارث سر را به سوى آسمان بلند کرد و گفت: خدایا، اگر محمّد راست مىگوید، سنگى بر ما ببار و اگر دروغ مىگوید، عذابى بر او نازل کن!
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: یا توبه کن، یا از پیش ما برو. گفت: راه سوّمی هم هست و آن این که در امر خلافت براى قریش نصیبى قرار بدهى.
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: این کار دست من نیست. حارث هم گفت: توبه نمىکنم، ولى از حضور تو مىروم! حارث برخاست و رفت. وقتى از پیامبر صلی الله علیه وآله دور شد، پرندهاى در آسمان ظاهر شد و سنگ ریزهاى بر سر او رها کرد که سرش را سوراخ و از انتهاى بدنش خارج شد و ابر سیاهى در آسمان برقى زد و بدن او را سوزاند آنگاه این آیه نازل شد:
سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلکافرین لَیس لَه دافعٌ مِن الله ذِی المَعارج ؛ درخواست کننده ای درخواست عذاب کرد. آن عذاب برای کافرین است و برطرف کننده ای ندارد و از طرف خدایی است که صاحب آسمان هاست!
این جریان به روشنى بیان مىکند که امامت امرى انتصابى و از طرف خداست؛ مردم و حتى وجود مقدّس پیامبر صلی الله علیه وآله در آن نقشى ندارند. قرآن مىفرماید:
ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛ آنچه پیامبر (از طرف خدا) برایتان آورد قبول کنید و از آنچه نهى مىکند بپرهیزید.
همچنین مىفرماید:
وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْیٌ یُوحى.
یعنى پیامبراکرم صلی الله علیه وآله از روى هواى نفسش چیزى نمىگوید. هرچه بگوید از طرف خداست و بر او وحی شده است. یعنی همه گفتار وکِردار واحوالات آن حضرت تحت امر خداست و او پیام آوری صادق و امین است و خود نیز تسلیم امر خداست! و اُمّت باید تسلیم او باشند.
