مقدمهاکهارت (Eckhart) در حدود ۱۲۶۰ میلادی در آلمان زاده شد و در جوانی به فرقه دومینیکن پیوست و در مدارس دینی که تحت نفوذ استادان بزرگ دومینیکن همانند آلبرت کبیر (۱۱۹۳-۱۲۸۰م) و شاگرد او توماس آکوئیناس (۱۲۲۵-۱۲۷۴م) بودند، به تحصیل پرداخت (آندرهیل، ۱۳۸۴: ۱۷۸). او در سال ۱۳۰۲ میلادی در پاریس که در آن زمان […]
۲-۱- انقطاع از اراده خود برای دریافت اراده خداهمان طور که باید صور منطبع در عقل را ترک گفت تا صورت خدا در آن ظهور کندباید اراده خود را نیز ترک گفت تا اراده الاهی در نفس ظهور کند. اراده ای که باید ترک شود عبارت است از هر گونه خواست و آرزوی قلبی، حتی […]
۲٫ تولد کلمههمان طور که اشاره شد، در اندیشه اکهارت، بازگشت انسان به سوی خداوند وقتی به طور کامل محقق می شود که انسان به کشف «واحد» نایل شود. در مسیر نیل به واحد، تولد کلمه به معنای انکشاف شخص دوم تثلیث مرتبه پایین تری از اتحاد انسان با کمال الاهی را محقق می کند. […]
۲-۳- علم به مخلوقات و وجدان آنها در کلمههمان طور که گفته شد، کسی که کلمه در وجودش متولد شود هم خدا را می شناسد و هم می یابد که خودش واجد او است و با او متحد است. ثمره تولد کلمه منحصر در علم به خدا و وجدان خدا نیست، بلکه انسانی که کلمه […]
– فنای در ذات الاهیبی تردید نوافلاطونی ترین مفهوم در اندیشه اکهارت که التزام بدان، همان طور که خواهیم دید، او را به گذر از تثلیث مسیحی سوق داده است، عبارت است از مفهوم «واحد» یا «احد». مسیحیان همانند یهودیان و مسلمانان خود را موحد و یکتاپرست می دانند؛ اما آنان در توحیدشان با این […]