در سه کشور نخست، شیعیان عموماً جمعیت های آرامی هستند که کم تر می توان تحرکی از آنان دید؛ گرچه این گروه ها هم پس از انقلاب اسلامی ایران تا حدی به تکاپو افتاده اند، ولی تعداد کم آنها و وضعیت به نسبت مطلوبی که به نسبت دیگر شیخ نشین