امام کاظم علیه السّلام فرمود: رجب ماه بزرگى است که خداوند در آن پاداش ها را دو چندان کند و گناهان را پاک سازد. هر که روزى از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازۀ مسافت صد سال از او دورى گزیند و هر که سه روز از ماه
خواهم امشب باز شیدایى کنماز در رحمت تمنّایى کنم تا شوم دور از تمام هرچه زشتسیر، در گلزار زیبایى کنم گرچه خوارم، دم ز گلها مىزنمیاد گل، یاد گل آرایىکنم مدت کوتاه عمر خویش راصرف خدمت نزد مولایى کنم از همین کوتاه خدمت، تاابدزندگى در لطف و آقایى کنم آمدم
هفتمین ماه از سال هجری قمری رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد زیرا در میان ماههای دوازده گانه تنها و بدون ائتلاف با ماههای دیگر از حرمت و قداست برخوردار می باشد، در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم» یعنی برخوردار
ماه رجب؛ ماه توحید و همنشینی با محبوب و موسم نجوا و سخن گفتن با حضرت دوست (جل ذکره) است. ماه رجب، رشته پیوند از پا فتادگان طریق دوست با اوست. اهل مراقبه سالی را به انتظار فرا رسیدن آن، روز شماری میکنند تا شبهایش را با خداوند خود خلوت