در بدو امر عامه گمان کنند که دوری از محبوب ناآرامی بیشتری دارد تا نزدیک بودن او، حال اینکه واقعیت بر خلاف آن است زیرا در دوری تنها یک ناراحتی وجود دارد و آن فقدان وصول است ولی در قرب و نزدیکی همواره ناراحتی ها و اضطراب های فراوان است

ساختارِ اندیشه یِ ابنِ عربی ویژگیِ به راستی کم یابی دارد که من، همانندی برایِ آن در اندیشه یِ هیچ اندیشمندِ دیگری سراغ ندارم. و آن این که پژوهشگر اندیشه هایِ او را از هر نقطه که آغاز کند، آن نقطه او را به همه یِ دستگاهِ فکریِ ابن عربی

نام های خدا و پدیده ها (= ممکنات)انگاره هایِ ابنِ عربی درباره یِ مفاهیمی چون «الوهیت»، «هستی»، «نیستی»، «آفرینش» و… با انگاره هایِ دین پژوهان (= متکلمان) و در پی، با انگاره هایِ همگان، یکسان نیست. بررسی و شناساییِ ریشه ها و عناصر و بن مایه هایِ پراکنده و گوناگون

  پدیده ها کلمه هایِ خدایندپدیده هایِ بیرونی (= موجوداتِ عینی) از آمیزش و همنشینیِ پاره ای از مراتبِ یاد شده یِ هستی پدید می آیند، مراتبی که خود در «عماء»(= نَفَسِ الهی) [ و از دم زدنِ خدا ] پدید آمده اند. و از همین جاست که پدیده هایِ