عصمت پیامبران (عصمت حضرت ابراهیم – آیات ۶۲ و ۶۳ انبیاء )   {قَالُوا اَاَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا یَا إِبْرَاهِیمُ * قَالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبِیرُهُمْ هَذَا فَاسْاَلُوهُمْ إِن کَانُوا یَنطِقُونَ}. «(هنگامی که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «تو این کار را با خدایان ما کرده‌ای، ای ابراهیم؟!»؛ گفت: «بلکه این

عصمت پیامبران (عصمت حضرت ابراهیم –  آیات ۸۸ و ۸۹ صافات)   در قرآن می‌خوانیم: وقتی قوم ابراهیم از او خواستند که با آنان به خارج شهر بیاید، او نگاهی به ستارگان افکند و گفت: من بیمارم: {فَنَظَرَ نَظْرَهً فِی النُّجُومِ* فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ}([۱]) در حالی‌که آن حضرت(علیه السلام) بیمار