بیش از هزار سال پیش شیخى به نام على بن احمد، از اهالى بوشنج در شرق ایران، شکوه کرد که کمتر کسى مى داند «تصوف» چیست. او به زبان عربى گفت: «امروزه تصوف نامى است بى حقیقت، اما پیش از این حقیقتى بود بدون نام.»امروزه در غرب، این نام بیشتر

اشاره هیچ کس نمى تواند نقش و تأثیر تصوف را در گسترش اسلام و بسط معنویت نادیده بگیرد. با این همه ، همواره این رویکرد و این نحوه سلوک بحث ها و چالش هاى بسیارى را برانگیخته است. آن نقش آفرینى و این بحث انگیزى ما را بر آن مى

واژه صوفی برای کلمه صوفی ۱۰۰۱ معنا در نظر گرفته اندقول اول: قول متصوفه است که گفته اند کلمه صوفی مشتق از صُفّه است و سعی دارن آنرا به اصحاب صفه که یاران پیامبر بودند و در روی سکو بخاطر فقر زندگی می کردند برسانند .این قول مردود است چرا

شریعت ، طریقت ، حقیقت این اصول را عرفای شیعه نیز قبول دارند اما اختلافاتی با صوفیان دارند .در تعریف این سه اصل عرفا می گویند : شریعت عبارت است از تصدیق پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) در مجموعه آنچه از جانب خداوند آورده و

عشق مجازی: یکی از مواردی که صوفیه در آن متهم به تجاوز از ظواهر شرع هستند مساله ی عشق مجازی است.متاسفانه انان چون معتقدند که “لمجاز قنطره الحقیقه “عشق مجازی را مجوز و سرپوشی برای گناهان خود قرار داده اند.این صوفیان که مدعی محبت خدا هستند در نفس خبیث خود

تفاوت عرفان و تصوف کلمه عارف و عرفان در روایات شیعه بسیار زیاد است و چون مخالفت با صوفیه اوج گرفت از اوایل قرن چهارم لفظ عارف را به جای صوفی برای خود قرار دادند .وشهید مطهری در بحثی راجع به اینکه عارف از چه زمانی باب شده میگویند که

۶٫ در کوى صوفیان، سید تقی واحدی (صالح علیشاه)، انتشارات نخل دانش، چاپ چهارم، بهار۱۳۸۴ش، ۵۵۰ صاین کتاب در چاپ‌های قبلی با عنوان از کوى صوفیان تا حضور عارفان منتشر می‌شد؛ اما در چاپ چهارم به در کوى صوفیان تغییر نام یافت. مؤلف این اثر در خانواده‌ای شیفته و خدمتگذار

اشکالات اساسی اول : معروف زودتر از امام از دنیا رفته یعنی امام رضا علیه اسلام در سال ۲۰۲ و معروف در سال ۲۰۰ فوت شده و چطور می شود کسی قطب بعد از امام باشد و خودش زودتر از اماماز دنیا برود .دوم : اگر معروف قطب باشد چطور

یک روز در اواخر سال ۱۹۸۲ من در حال نوشتن نشانى بر روى نامه اى براى یک دوست ترک بودم[۱]; دوستى که به رغم شغلِ رسمىِ به ظاهر مادى اش، من او را به عنوان عارفى که تجربیات عمیق معنوى داشت، مى شناختم. نشانى براى من شناخته شده بود، ولى

تفسیر اصطلاحی شطح روزبهان بغلی شیرازی پس از تفسیر لغوی شطح می گوید: پس در سخن صوفیان، شطح مأخوذ است از حرکات دلشان… از صاحب وجد کلامی صادر شود از تلهب احوال و ارتفاع روح در علّو مقامات که ظاهر آن متشابه باشد، و عبارتی باشد، آن کلمات را غریب