آیا مردم در همه عصر ها حجت یا پیامبر داشتند؟ اگر نداشتند، تکلیف کسانی که در آن دوران بودند، چیست؟
پاسخ
قرآن کریم فرموده: «… لئلا یکون للناس علی الله حجه بعد الرسل؛ تا برای مردم پس از فرستادن پیامبران در مقابل خدا بهانه و حجتی نباشد».
قرآن کریم در این باره با اشاره به حکمت بعثت انبیا فرمود: «… لئلا یکون للناس علی الله حجه بعد الرسل؛ (۱) تا برای مردم پس از فرستادن پیامبران در مقابل خدا بهانه و حجتی نباشد».
در نهج البلاغه آمده: «لا تخلو الارض من قائم لله بحجه اما ظاهرا مشهورا و اما خائفا معمورا، لئلا تبطل حجج الله و بیناته…؛ (۲) زمین هیچ گاه از حجت خالی نیست که برای خدا با برهان روشن قیام کند یا آشکار و شناخته شده، یا بیمناک و پنهان تا حجت خدا باطل نشود و نشانه هایش از میان نرود».
در روایتی دیگر آمده: «ان الارض لا تخلو من حجه؛ (۳) زمین هیچ گاه بدون حجت الهی نخواهد بود».
در حدیث دیگر حجت به امام معنا شده و آمده: «لو بقیت الارض بغیر امام لساخت؛ (۴) اگر زمین بدون امام باقی بماند ، از هم متلاشی می‌شود».
بنابراین مطالب زمین همیشه دارای حجت بوده است، و هیچ قومی بدون حجت نبوده اند اگرچه خبرشان به ما نرسیده باشد.
پی نوشت‌ها:
- نساء (۴)، آیه ۱۶۵.
هیچ نظری وجود ندارد