ضرورت وحدت جهان اسلام
در جهانى که ما در آن زندگى مىکنیم به دلیل گسترش ارتباطات، تضاد منافع دولتها، محدود بودن منابع و مواد اولیه و… دولتهاى بزرگ، هر روز، براى گسترش سلطه خود بر منابع، مواد اولیه، بازارهاى مصرف و… راههاى گوناگونى را کشف و تجربه مىکنند که جهانى شدن یکى از آن راههاست. قدرتمندان جهان با هدف وحدت جهانى برآنند تا فرهنگ، تمدن، آداب، عقاید و… کشورهاى جهان سومى را به رنگ خود درآورند تا در بستر زمان به کلى آن را نابود کرده، هیچ گونه مقاومتى در برابر تجاوز آنان صورت نگیرد.
از سوی دیگر مسلمانان، در جهان امروز، از امکانات، استعدادها، منابع و…، بالفعل و بالقوهاى برخوردارند که اگر بتوانند از این امکانات خدادادى به درستى استفاده کنند، داراى برترى فوقالعادهاى در جهان خواهند شد، ولى استعمار، که به این تواناییها واقف است و به نتیجه وحدت جهان اسلام توجه دارد، در طول تاریخ به شیوههاى گوناگون سعى کرده است تا آتش اختلاف و کینهتوزى را میان مسلمانان شعلهور نماید تا آنان همیشه درگیر مسائل داخلى باشند و فرصت اندیشیدن به مسائل جهانى و اطراف خود را نداشته باشند.
بنابراین با کمترین توجه به مسائل جهانى، ضرورت وحدت جهان اسلام نمودار مىشود.
وحدت جهان اسلام آرزوى همه مسلمانان و مورد توجه همه اندیشمندان و علمای مستقل و خیرخواه اسلام و مسلمانان بوده است و همیشه تلاش کردهاند با به حداقل رساندن اختلافات از ضربه خوردن دنیای اسلام در برابر جهان کفر جلوگیری کنند، برخلاف عدهاى که تصور مىکنند وظیفه شرعى آنان تفرقهافکنى میان مسلمانان است و باید تا آنجا که مىتوانند مسلمانان را به هم بدبین کنند([۱]) و همواره در این زمینه کتاب مىنویسند.
ما بر این باوریم که وحدت جهان اسلام یک ضرورت است و باید براى آن راهکارهایى عملى یافت.
برای تحقیق وحدت امت اسلامی راههای زیر قابل تصور است.
۱- وحدت امت از طریق دولتها
این راه موانعى دارد که در شرایط کنونی برطرف شدنى نیست و وحدت از این راه در کوتاه مدت امکان ندارد.
۲- وحدت امت بدون توجه به دولتها و علما:
این راه نیز دارای اشکالهای متعدد و حداقل بدون علما طى شدنى نیست.
۳- وحدت از طریق علما:
به نظر ما آسانترین راه رسیدن به وحدت، وحدت علماست؛ زیرا در هر جامعهاى علماى شایسته و صالحى وجود دارند که مردم سخن آنان را سخن دین مىدانند و اگر این گروه وارد میدان شوند، این اندیشه تحقق خواهد یافت. البته نباید انتظار داشت که اگر امروز عالمى سخن از وحدت دنیاى اسلام زد، فردا این وحدت اتفاق بیفتد، بلکه براى تحقق یک اندیشه و تبدیل آن به فرهنگ برای ثمردهی، باید دست کم به اندازه عمر یک نسل کار مداوم انجام داد تا براى نسل دوم به ثمر بنشیند. باید توجه داشت که – گذشته از کار مستمر – تحقق وحدت نیاز به مراقبت مستمر و شدید در برابر تهاجم دشمنان نیز دارد؛ زیرا وحدت منافع آنان را تهدید مىکند و مانع رسیدن به این کار خواهند شد.
([۱]) مانند منشیان و وعاظ السلاطین متعصب وهابی که به اشاره استکبار، فتوا به قتل میلیونها شیعه دوستدار اهل بیت ^در سراسر جهان دادهاند.