صداقت پیامبران در تبلیغ

یکى از ویژگى هاى «رهبران الهى» این است که بر خلاف «رهبران شیطانى» هرگز پر مدعا، خود بزرگ بین، متکبر و مغرور نیستند.

در حالى که فرعون فریاد احمقانه أَنَا رَبُّکُمُ الأَعْلى: «من خداى بزرگ شما هستم»!(۱) وَ هذِهِ الأَنْهارُ تَجْرِی مِنْ تَحْتِی: «این شاخه هاى عظیم رود نیل همه زیر نظر من جریان دارد»(۲) بلند مى کرد.

رهبران الهى در نهایت تواضع و فروتنى خود را بنده کوچکى از بندگان خدا معرفى مى نمودند که در برابر اراده او هیچ قدرتى از خود ندارند.

در آیه ۱۱۰ «کهف» مى خوانیم: قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَیَّ: «بگو من تنها بشرى همچون شما هستم جز این که بر من وحى مى شود».

و در جاى دیگر آمده: وَ ما أَدْرِی ما یُفْعَلُ بِی وَ لا بِکُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاّ ما یُوحى إِلَیَّ وَ ما أَنَا إِلاّ نَذِیرٌ مُبِینٌ: «من نمى دانم خداوند با من و با شما چه خواهد کرد؟ تنها از چیزى پیروى مى کنم که بر من وحى مى شود، و جز بیم دهنده آشکارى نیستم».(۳)

و در آیه دیگر مى خوانیم: قُلْ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزائِنُ اللّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أَقُولُ لَکُمْ إِنِّی مَلَکٌ: «بگو من نمى گویم خزائن خدا نزد من است من از غیب آگاه نیستم (جز آنچه خدا به من بیاموزد) و ادعا نمى کنم که من فرشته ام».(۴)

آنها حتى اگر به اوج قدرت مادى مى رسیدند، هرگز دست و پاى خود را گم نمى کردند، و همچون سلیمان مى گفتند: هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی: «این قدرت و شوکت از فضل پروردگار من است».(۵)ـ(۶)

۱ ـ نازعات، آیه ۲۴٫

۲ ـ زخرف، آیه ۵۱٫

۳ ـ احقاف، آیه ۹٫

۴ ـ انعام، آیه ۵۰٫

۵ ـ نمل، آیه ۴۰٫

۶٫ تفسیر نمونه، جلد ۲۵، صفحه ۱۴۰٫