مقدمه:تفکیک عوامل گسترش اسلام از عوامل گسترش مذهب اهل بیت (علیهم السلام) غیرممکن است، زیرا اینها دو ماهیت با دو محتوای خاص و متمایز از یکدیگر نیستند؛ بلکه صرفاً دو تعبیر و یا دو لفظ با یک معنی و تعریف هستند. تاریخ ظهور و گسترش اسلام و حاکمیت مسلمانان، گواه

۳- حمایت حکومت های مسلمانبررسی نقش حکومتهای مسلمان در گسترش اسلام و مکتب اهلبیت (علیهم السلام) در دو مرحله قابل بررسی است؛ مرحله ی اول حکومتهای عرب مسلمان را شامل می شود. اما مرحله ی دوم، حکومتهای ایرانی را در برمی گیرد. الف) حکومتهای عرب مسلماناسلام در نیمه ی نخست

مقدمهتشیع از جمله مباحثی است که در حوزه ی مطالعاتی شبه قاره ی هند کمتر مورد توجه محققان قرار گرفته است. پژوهش های انجام یافته بیشتر معطوف به تبیین جایگاه اسلام در این منطقه بوده است. این امر از یک سو، و توجه محققان به دوره ی سلاطین دهلی از

احمدشاه بهمنی و خاندان شاه نعمت الله ولیدوره ی احمدشاه ولی بهمنی ( حک: ۸۲۵-۸۳۸ ق) نیز سرآغازی جدید برای تمایلات شیعی از سوی ملوک بهمنی به شمار می رفت. تیرگی روابط گیسودراز و فیروزشاه منجر به حمایت گیسودراز از احمدخان گردید. احمدخان با وی رابطه ای صمیمی داشت و

مقدمه« دکن » به عنوان منطقه ای وسیع از شبه قاره ی هند، در دروه ی حکومت ملوک بهمنی حائز اهمیت بود. حکومت بهمنیان با اعلام استقلال از سوی علاءالدین حسن بهمن شاه در بخش هایی از دکن در سال ۷۴۸ ق آغاز گردید و تا سال ۹۳۴ق ادامه یافت.

فعالیت های علمی و فرهنگی الف. تألیفاتدوره ی سلطنت ملوک بهمنی صرف توجه به علم و علما و توسعه ی فعالیت های علمی و فرهنگی گردید. این امر از طریق مهاجرت علما و هنرمندان سرزمین های مختلف اسلامی به دکن صورت گرفت. توجه ملوک بهمنی به تعلیم و تربیت، آثار