خطوط اصلی زندگی حضرت امام صادق علیه‌السلام نقشه‌ی امام صادق علیه‌السلام وقتی امام باقر علیه‌السلام از دنیا می‌رود بر اثر فعالیت‌های بسیاری که در طول این مدت خود امام باقر علیه‌السلام و امام سجاد علیه‌السلامانجام داده بودند اوضاع و احوال به سود خاندان پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بسیار تغییر کرد؛ نقشه‌ی امام صادق علیه‌السلام این بود، که بعد از رحلت امام باقر علیه‌السلام کارها
حدیث اول: من أحب لله و أبغض لله و أعطی لله فهو ممن کمل إیمانه امام جعفر صادق (ع) : هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء کند ، از کسانی است که ایمانش کامل است . اصول کافی ، ج ۳
اشاره: عالمان معقول و منقول بر این حقیقت اتفاق دارند که چون درباره موضوعى سخنى معتبر از معصوم(ع) برسد، آن سخن بر همه سخنان دیگر گویندگان هرکس باشند مقدم است، و قبول آن به ضرورت عقل لازم است و تمثیل معصوم(ع) در حکم «قیاس برهانى» است، با مقدمات «اولى» (نه
اشاره: در روایات اهل بیت (علیهم‌السلام) از اوصاف و نشانه های شیعه سخن گفته شده است. همه ائمه اهل بیت(علیهم‌السلام) در هدایت و رشد شیعیان تلاشهای زیادی داشته و در شرایطی که برای آنان حاصل می شده، آموزه های که به نیازهای بشر در حوزه های مختلف پاسخ می‌گوید، بیان
اشاره شیعه دارای اوصاف و خصوصیات خاصی است که در روایات اهل بیت(علیهم‌السلام) منعکس گردیده است. شیعه بون به مجرد ادعای شیعه گری تحقق پیدا نمی کند. شیعه اهل بیت باید به گونه ای باشد که اهل بیت فرموده اند. حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) در روایتی، برخی از صفات
اشاره: مذهب شیعه در زمان پیامبر اسلام به عنوان پیروان امام علی- علیه السلام- وجود داشته است. این مذهب مانند مذاهب دیگر از سوی شخصی غیر از پیامبر اسلام تأسیس نشده است. اینکه مذهب شیعه به نام جعفری معروف است به علت این است که در این زمان مذهب شیعه
امام صادق علیه السلام در سفارشهاى خود به عبدالله بن جندب پس از هشدار به شیعیان نسبت به دامهاى شیطان، ویژگى هاى برجسته دوستان حقیقى خود را برمى شماردکه عبارت است از: توجه آخرت «لقد جلت الاخره فى اعینهم حتى ما یریدون بها بدلا… و انما کانت الدنیا عندهم بمنزله
این مقاله به چهل حدیث از امام صادق در موضوعاتی مانند: مسائل حلال و حرام ؛ ۱– قالَ الإمامُجَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ (علیه السلام) :حَدیثی حَدیثُ أبى، وَحَدیثُ أبى حَدیثُ جَدى، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ حَدیثُالْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ أمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَحَدیثُ أمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ
۱– قالَ الإمامُ جَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ (علیه السلام) : حَدیثی حَدیثُ أبى، وَ حَدیثُ أبى حَدیثُ جَدى، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ حَدیثُ الْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ أمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ حَدیثُ أمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ (صلى الله علیه وآله وسلم)، وَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ قَوْلُ اللهِ
امام صادق (علیه‌السلام): «شَرَفُ المُؤمِنِ صَلاتُهُ بِاللَّیلِ». (وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۸۶) برترى مؤمن به نماز شب است. امام صادق (علیه‌السلام): «اِنَّ صَلاهَ اللَّیلِ تُدِرُّ الرِّزقَ». (وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۷۶) همانا نماز شب موجب زیادى روزى می شود. امام صادق (علیه‌السلام): «اِنَّ الثَّمانِیَهَ رَکَعاتٍ یُصَلّیهَا العَبدُ آخِرَ