بعثت پیغمبر اسلام یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام عالی نبوت و خاتمیت، حساس ترین فراز تاریخ درخشان اسلام است. بعثت پیغمبر درست درسن چهل سالگی حضرت انجام گرفت. پیغمبر تا آن زمان تحت مراقبت روح القدس قرار داشت، ولی هنوز پیک وحی بر وی نازل نشده بود. قبلا
اشاره: در مورد بعثت نبی اکرم حضرت محمد بن عبدالله،صلی الله علیه وآله، سخنهای بسیاری گفته شده و شاعران، ادیبان، حکیمان و نویسندگان، هر یک به فراخور حال خود، این واقعه شگرف را به نظم و نثرکشیده اند. اما شاید هیچ کس مانند خاندان پیامبر خاتم، صلی الله علیه وآله،
اشاره آیا در تورات و انجیل موجود، به پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) بشارت داده شده است؟ موضع قرآن در این باره چیست؟ نویسنده این مقاله بر آن است که آنچه در قرآن آمده، این است که تورات و انجیل موجود آمدن پیامبر اسلام را با صفات
مقدمه توجه انسان ها به معجزه به عنوان پدیده اى غیر عادى و دلالت آن، بویژه بر صدق مدعاى آورنده اش، به زمان صدور معجزات به دست پیامبران الهى علیهم السلام باز مى گردد. از قرآن کریم چنین برمى آید که مردم از پیامبران خویش که مدعى نبوت الهى بوده
از جمله أهداف نبوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) که در آیه ۸۸ سوره «حجر» به آن اشاره شده: دل نبستن به دنیا است، خداى متعال در این آیه دو دستور مهم به پیامبر (صلى الله علیه وآله) مى دهد: نخست مى گوید: «هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادى
اصالت در خاستگاه تشیع اصیلترین جریان همراه با ظهور اسلام، مدافع مسلمات دین حنیف، مولود طبیعی آن و مورد تأیید پیامبر اسلام است.علامه طباطبایی مینویسد: «حقیقت این است که شیعه طایفهای از مسلمین است که به واسطه مخالفتهایی که از اکثریت، نسبت به مسلمات کتاب و سنت مشاهده کرده، در
اشاره: نامتخصصان، بنابر حکم عقل و تأکید شرع، نباید به صرف آشنایى اجمالى و ناقص با آیات قرآن و پاره اى از روایات و عبارات فقها، در باب فقه، بویژه مسائل پوشیده و پیچیده و گاه حل ناشده آن، اجتهاد و اظهارنظر نمایند. درافکندن پرسش و استفهام حقیقى، براى رفع ابهام
یکی از شبهاتی که با عقیده ی مهدویت مطرح است، وجود روایت های ضعاف یا مجاهیلی است که در تراث مهدویت به چشم می خورد . گاه گفته می شود که مؤلفین این تراث با ذوق خود، هر حدیثی را جمع نموده اند، بی آن که در صحت یا ضعف
اشاره: بحثى که فراروى ماست بررسى کلمات امیرالمؤمنین على(علیه السلام)در زمینه صفات خداوند است. بدین رو، طبع بحث اقتضا مى کند پژوهش ما صرفاً نقلى باشد، اما ـ چنان که خواهد آمد ـ امیرالمؤمنین(علیه السلام)، خود در توصیفاتشان، به عقل و دریافت هاى عقلى استناد کرده اند. از این رو،
اشاره: توحید و اعتقاد به یکتایى و بى همتایى خدا در همه ابعاد، اساس و پایه هر دین حق، و نخستین سخن پیامبران خدا است که در سرلوحه برنامه آنها و پیروانشان مى درخشد. و به عکس، شرک و بت پرستى و هرگونه انحراف از صراط توحید، آفت بزرگ براى
