مقدمه
سوالات زیادی در مورد حضرت زهرا سلام اﷲ علیها وجود دارد که باید به آن ها پاسخ داده شود تا شخصیت ایشان به درستی تبیین شود. سعی شده یکی از شبهه و شبهات شایع از شعادت ایشان را بیان کنیم از آن جا که سعی شده است در عین ساده بودن پاسخ ها، از علمی و مستند بودن مباحث کاسته نشود، در اکثر موارد متن عربی‌ِ مستندات را آورده ایم تا اگر کسانی خواستند بیشتر در این زمینه تحقیق کنند، زمینه را فراهم کرده باشیم.
چرا حضرت علی علیه السلام برای باز کردن درب خانه اقدام نکردند و حضرت زهرا سلام اﷲ علیها را فرستادند؟ آیا این با غیرت مردانه سازگاری دارد؟
پاسخ:
اولاً: در بیان این شبهه باز کردن درب خانه توسط یک زن اشکالی ندارد و در تاریخ نمونه های زیادی داریم از جمله:
۱ -ابن عساکر« در جلد ۴۲ کتاب ”تاریخ دمشق” ص ۴۷۰ آورده است که: پیامبر(ص) در خانه نشسته بود که در زدند و ایشان به ام سلمه گفتند: »یا ام السلمه قومی فافتحی له« یعنی: »ای ام سلمه! برخیز و در را باز کن.«
۲- در جلد ۴۴ همین کتاب صفحه ۳۵ آمده است که: عمر بن خطاب آمد و دق الباب کرد، پیغمبر خانه بود ولی به حضرت خدیجه(س) فرمود: (افتحی یا خدیجه) یعنی: (ای خدیجه در را باز کن.)
۳- در جلد اول کتاب ”احتجاج طبرسی” ص ۲۹۲ آمده است که: روزی پیامبر(ص) در خانه نشسته بودند که امیرالمؤمنین علی(ع) در زدند و پیامبر(ص) به عایشه فرمود که: (افتحی له الباب ) یعنی: در را برای او (علی علیه اسلام ) باز کن. حال آیا شبهه کنندگان غیرتمندتر از پیامبرند؟!
ثانیا: کسی در منزل را باز نکرد؛ بلکه مهاجمان به زور وارد خانه حضرت(س) شدند. این را ابن تیمیه در کتاب ”منهاج السنه” نیز آورده است.۱ ابن تیمیه برای هجوم ابوبکر به خانه ی حضرت زهراء سلام اﷲ علیها از واژه ی ”کبس ” استفاده کرد (انَّه‌ُ کَبَس‌َ الْبَیْت‌َ ) که با مراجعه به کتب لغت متوجه خواهید شد معنای آن ” هجوم ناگهانی ” است.به عنوان مثال در قاموس المعانی این واژه چنین معنا شده است : کبس القَوْمُ دارَهُ : ناگهان به خانه او حمله کردند.
ثالثا: حضرت زهرا در زمانی که در زدند، در حیاط نزدیک به در بوده و طبیعی است که اول ایشان پشت در بیاید خصوصا که وقتی فهمید آن ها قصدشان حضرت علی علیه السلام است. سلیم بن قیس ۲ می نویسد:( ثم‌ّ أقبل حتی انتهی إلی باب علی علیه السلام ، و فاطمه علیها السلام قاعده خلف الباب ، قد عصبت رأسها ونحل جسمها فی وفاه رسول اﷲ صلی اﷲ علیه وآله . فأقبل عمر حتی ضرب الباب ، ثم نادی: یا بن أبی طالب ، افتح الباب.« فقالت فاطمه : »یا عمر ، ما لنا ولک ؟ لا تدعنا وما نحن فیه. قال : افتحی الباب وإلا أحرقناه علیکم.۳
(عمر آمد تا به خانه رسید، فاطمه پشت در نشسته بود، سرش را بسته بود وبدنش از غم از دست دادن پدر نحیف ولاغر شده بود، عمر در را کوبید وگفت: ای پسر ابو طالب در را باز کن، فاطمه گفت: ای عمر به ما چه کار داری؟ ما را با مصیبتی که گرفتارش شده ایم تنها بگذار. عمر گفت: در را باز کن وگرنه خانه را به آتش می کشم.)
در برخی نقل ها از اهل سنت اینگونه آمده است که: فلما انتهینا إلی الباب- فرأتهم فاطمه ص أغلقت الباب فی وجوههم، و هی لا تشک أن لا یدخل علیها إلا بﺈذنها، فضرب عمر الباب برجله فکسره و کان من سعف ثم دخلوا فأخرجوا علیا۴
(زمانی که به در خانه رسیدیم، فاطمه آن ها را دید و در را به رویشان بست، او (حضرت زهرا س) شک نداشت که بدون اجازه وارد نخواهند شد، عمر در را با پا زد و آن را شکست، در از تنه درخت خرما بود، سپس وارد خانه شده و علی را بیرون بردند)
رابعا: قرآن کریم در آیه ۲۷ سوره نور می‌فرماید: ”یا ایها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوتا غیر بیوتکم حتی تستانسوا” یعنی بدون اجازه به خانه کسی وارد نشوید.” و در جای دیگر می‌فرماید: ”یا ایها الذین آمنوا لاتدخلوا بیوت النبی الا ان یؤذن لکم.” از سوی دیگر سیوطی در جلد ۵ کتاب ”الدر المنثور” ص ۵۰ نوشته است که: ”خانه زهرا خانه نبوت است.” بنابراین حضرت زهرا(ع) و مولا علی(ع) بر این باور بودند که مهاجمان حریم خانه نبوت و لااقل حرمت خانه مؤمنان را حفظ می‌کنند نه اینکه بی توجه به دستور خدا و رسول، در خانه اهل‌بیت پیامبر را آتش زده و به زور وارد خانه می‌شوند.
به این ترتیب به این شبهه نیز پاسخ داده شد
همچنین بخوانید : درباره شبهه سکوت حضرت علی
۱-ابن تمیمه منهاج السنه النبویه جلد ۸ ص ۲۹۱
۲-کتاب سلیم بن قیس که در اوایل قرن دوم نوشته شده و به نام اسرار آل محمد ترجمه شده
۳-کتاب سلیم بن قیس ص ۲۵۰، بحار : ج ۴۳ ص ۱۹۷
۴-تفسیر عیاشی، ج۲، ص ۶۷