امام رضا علیه السلام هشتمین امام شیعه اثنا عشری است و پیامبر(ص) نام وی را به صراحت ذکر فرموده: علی فرزند موسی، فرزند محمد، فرزند علی، فرزند حسین، فرزند علی، فرزند ابوطالب که درود خدا بر همه آنان باد. کنیه‌اش ابوالحسن است. برخی از لقب‌هایش عبارتند از رضا، صابر، زکی، ولی. . . نقش انگشتریش: حسبی الله، یا به روایت دیگر ماشاء الله، لا قوه الا بالله. زادگاهش در مدینه به سال ۱۴۸ هجری بود. یعنی در همان سالی که جدش امام صادق(ع) در گذشت و این نظر بیشتر علما و تاریخ نویسان است. (۱) . البته کسانی هم هستند که ولادت امام رضا(ع) را در سال ۱۵۳ هجری دانسته‌اند، مانند: اربلی در کشف الغمه، ابن شهرآشوب در مناقب، صدوق در عیون الاخبار هر چند که کلامش چندان صریح نیست، مسعودی در اثبات الوصیه، ابن خلکان در وفیات الاعیان، ابن عبد الوهاب در عیون المعجزات، و یافعی در مرآه الجنان. . . و نیز گفته شده که تاریخ تولد حضرت امام رضا(ع) سال ۱۵۱ است. ولی به هر حال قول نخست از همه قوی‌تر و مشهورتر است و دو قول اخیر طرفدار بسیار کمی دارد. تاریخ وفات امام رضا(ع)، بنا به گفته علمای و مورخان بزرگ، سال ۲۰۳ هجری در طوس بوده است. ———————————————- پی نوشت‌ها: (۱) مانند: شیخ مفید در ارشاد، شبراوی در الاتحاف به حب الاشراف، کلینی در کافی، کفعمی در مصباح، شهید در دروس، طبرسی در اعلام الوری، فتال در روضه الواعظین، صدوق در علل الشرایع، تاج الدین محمد بن زهره در غایه الاختصار، ابن صباح مالکی در الفصول المهمه، اردبیلی، در جامع الرواه، مسعودی در مروج الذهب هر چند که در کلامش ابهامی است، ابو الفداء در تاریخ خود، گنجی شافعی در کفایه الطالب، ابن اثیر در کامل، ابن حجر در صواعقش، شبلنجی در نور الابصار، بغدادی در سبائک الذهب، ابن جوزی در تذکره الخواص، ابن الوردی در تاریخ خود، که از تاریخ غفاری و نوبختی نیز نقل کرده. عتاب بن اسد نیز می‌گفت که گروهی از اهل مدینه را شنیده که همین مطلب را می‌گویند. غیر از این افراد، تعداد بسیاری دیگر نیز می‌باشند.
منبع : زندگی سیاسی امام هشتم، ص ۹۱