مجمع جهانی شیعه شناسی

قرآن روي سر گرفتن و دعا کردن بدعت است

قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است

قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است

آیا قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است + تصویر کتاب

مقدمه
یکی از اشکالاتی که همیشه وهابی‌ها به شیعیان می‌گیرند و به خصوص در این روزها در شبکه‌های وهابی جار زده می‌شود، این است که چرا شما شیعیان در شب های قدر قرآن‌ها را روی سر خود می‌گیرید و دعا می‌کنید؟ قرآن برای خواندن و عمل کردن است نه برای سر گرفتن و دعا خواندن.

مجریان یکی از همین شبکه‌ها ادعا می‌کرد که شیعیان به این دلیل قرآن را روی سر می‌گیرند که مبادا متن قرآن به چشم آن‌ها بخورد و موحد بشوند!!! .

در پاسخ می‌گوییم: تردیدی نیست که قرآن برای خواندن و عمل کردن است و شیعیان بیش از شما با قرآن آشنا هستند و به آیات قرآن عمل می‌کنند؛ اما چه کسی گفته است که قرآن روی سر گرفتن حرام است؟

آیا روایتی از رسول خدا صلی الله علیه وآله و ائمه اهل بیت علیهم السلام و یا یکی از اصحاب مبنی بر حرمت این عمل وجود دارد؟

نه تنها دلیلی بر حرمت نیست؛ بلکه علمای اهل سنت با سند صد در صد صحیح نقل کرده‌اند که امیرمؤمنان علیه السلام همین کار را انجام می‌داد.

ابو یوسف فسوی در کتاب المعرفه والتاریخ با سندی که تمام راویان آن از راویان بخاری و یا مسلم هستند می‌نویسد:

(۱۲۹۵)- [۳ : ۷۸] حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِیزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأُوَیْسِیُّ، ثنا إِبْرَاهِیمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ شُعْبَهَ، عَنْ أَبِی عَوْنٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ الثَّقَفِیِّ، عَنْ أَبِی صَالِحٍ الْحَنَفِیِّ، قَالَ: رَأَیْتُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَى رَأْسِهِ حَتَّى لَأَرَى وَرَقَهُ یَتَقَعْقَعُ، ثُمَّ قَالَ: ” اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ مَنَعُونِی أَنْ أَقُومَ فِی الْأُمَّهِ بِمَا فِیهِ، فَأَعْطِنِی ثَوَابَ مَا فِیهِ … .

از ابو صالح حنفی نقل شده است که دیدم علی بن أبی طالب علیه السلام را که قرآن را می‌گرفت و بر سر می‌گذاشت؛ تا جائی که من صدای حرکت ورق‌های آن را می‌شنیدم . سپس می‌فرمود: خدایا آن‌ها مانع شدند که من در میان امت حکومت نمایم؛ پس خدایا ثواب آن را به من عطا فرما …

الفسوی ، أبو یوسف یعقوب بن سفیان (متوفاى۲۷۷هـ) ، المعرفه والتاریخ، ج ۲، ص۷۵۱، تحقیق: الدکتور أکرم ضیاء العمری ، ناشر: ناشر: مکته الدار ـ المدینه المنوره ، الطبعه الأولی ، ۱۴۱۰هـ .

ابن کثیر الدمشقی، ابوالفداء إسماعیل بن عمر القرشی (متوفاى۷۷۴هـ)، البدایه والنهایه، ج ۷، ص۶۱۰، ناشر: مکتبه المعارف – بیروت.

البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفاى۲۷۹هـ)، أنساب الأشراف، ج۱، ص ۳۴۸، طبق برنامه الجامع الکبیر.

الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى ۷۴۸ هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج ۳، ص ۱۴۴، تحقیق : شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی ، ناشر : مؤسسه الرساله – بیروت ، الطبعه : التاسعه ، ۱۴۱۳هـ .

بررسی سند روایت:
عبد العزیز بن عبد الله بن یحیى بن عمرو بن أویس بن سعد بن أبی السرح:

از روات بخاری و سایر صحاح سته:

عبد العزیز بن عبد الله العامری الأویسی الفقیه عن مالک ونافع بن عمر وعنه البخاری وأبو زرعه ثقه مکثر خ د ت ق

الکاشف فی معرفه من له روایه فی الکتب السته ، ج۱ ص۶۵۶، رقم: ۳۳۹۷

عبد العزیز بن عبد الله بن یحیى بن عمرو بن أویس بن سعد بن أبی سرح الأویسی أبو القاسم المدنی ثقه من کبار العاشره خ د ت کن ق

تقریب التهذیب ج۱ ص۳۵۷ ، رقم: ۴۱۰۶

إبراهیم بن سعد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن عوف

از روات بخاری، مسلم و سایر صحاح سته:

إبراهیم بن سعد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن عوف الزهری أبو إسحاق المدنی نزیل بغداد ثقه حجه تکلم فیه بلا قادح من الثامنه مات سنه خمس وثمانین ع

تقریب التهذیب ج۱ ص۸۹ ، رقم: ۱۷۷

إبراهیم بن سعد الزهری العوفی أبو إسحاق المدنی عن أبیه والزهری وعنه بن مهدی وأحمد ولوین وخلق توفی ۱۸۳ وکان من کبار العلماء ع

الکاشف ج۱ ص۲۱۲ ، رقم: ۱۳۸
شعبه بن الحجاج:

از روات بخاری، مسلم و سایر صحاح سته:

شعبه بن الحجاج الحافظ أبو بسطام العتکی أمیر المؤمنین فی الحدیث ولد بواسط وسکن البصره سمع معاویه بن قره والحکم وسلمه بن کهیل وعنه غندر وأبو الولید وعلی بن الجعد له نحو من ألفی حدیث مات فی أول عام ۱۶ ثبت حجه ویخطىء فی الأسماء قلیلا ع

الکاشف ج۱ ص۴۸۵ ، رقم: ۲۲۷۸

شعبه بن الحجاج بن الورد العتکی مولاهم أبو بسطام الواسطی ثم البصری ثقه حافظ متقن کان الثوری یقول هو أمیر المؤمنین فی الحدیث وهو أول من فتش بالعراق عن الرجال وذب عن السنه وکان عابدا من السابعه مات سنه ستین ع

تقریب التهذیب ج۱ ص۲۶۶ ، رقم: ۲۷۹۰

محمد بن عبید الله الثقفی:

از روات بخاری، مسلم، ابو داود، ترمذی و نسائ

محمد بن عبید الله بن سعید أبو عون الثقفی الکوفی الأعور ثقه من الرابعه خ م د ت س

تقریب التهذیب ج۱ ص۴۹۴ ، رقم: ۶۱۰۷

عبد الرحمن بن قیس ابو صالح الحنفی:

از روات صحیح مسلم ، ابوداود و نسائی:

عبد الرحمن بن قیس أبو صالح الحنفی الکوفی عن علی وابن مسعود وعنه بیان بن بشر وإسماعیل بن أبی خالد ثقه م د س

الکاشف ج۱ ص۶۴۱ ، رقم: ۳۲۹۵

عبد الرحمن بن قیس أبو صالح الحنفی الکوفی ثقه من الثالثه قیل إن روایته عن حذیفه مرسله م د س

تقریب التهذیب ج۱ ص۳۴۹ ، رقم:۳۹۸۷
به نقل از مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)

 

 

منبع

http://shiastudies.com

قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است. قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است.قرآن روی سر گرفتن و دعا کردن بدعت است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.