پیامبر اکرم (ص) ، مهربانی کن تا به تو مهربانی کنند

اقرع بن حابس دید که پیامبر (ص) امام حسن (ع) را می‌بوسد.گفت: ده فرزند دارم حتی یکی از آنها را تا بحال نبوسیده‌ام.رسول خدا فرمود: کسی که مهربانی نکند به او مهربانی نمی‌شود.[۱]
گاهی انسان به این دید از زندگی پیامبر نظری گذرا می‌اندازد و گاهی توجه لازم را نمی‌کند، به تصور این که این، اندیشه بزرگی را دربر نمی‌گیرد، و از مواضع انسان ستمگر عبرت نمی‌گیرد.ولی هنگامی که انسان در اظهار نظر خود به آرامی عمل کند و در ابعاد زندگی پیامبر تعمق کند و آنچه را که رسول خدا (ص) نسبت به آینده انسان به آن علاقه نشان داد، بررسی کند در آن هنگام، ارزش زیرکی، خردمندی و نتیجه بزرگی که در رفتار ایشان پنهان بود و پیامبر این چنین در موضع خود آن را بیان کرد می‌فهمد.
از همان ابتدا فاصله وسیع برتری که میان شیوه فکر کردن جامعه دینی و جاهلی ودر نتیجه شخصیت دینی و جاهلی حائل شده، آشکار می‌گردد.در سایه رسالت، ممکن نیست که انسان در دایره خودخواهی زندگی کند همانطور که نمی‌تواند به دیگران ظلم کند و بخشیدن به دیگران را بی اهمیت نمی‌شمارد و در می‌یابد که وجود او نمونه‌ای از یک حلقه در زنجیره امت با همه وجود آن است.به همین دلیل روابط خود را با دیگران حفظ کرده و سعی می‌کند که خوب و سلامت باشد؛ چرا که مایل است از میان آن روابط نتیجه مثبت تحقق پیدا کند تا فائده آن عمومیت یابد.بدون شک جامعه تنها با روابط خوب و پیوند پسندیده روشن نمی‌گردد مگر اینکه روابط مثبت کیان خانواده‌ها را رهبری کند.
اینجاست که ضرورت ایجاد روابط مثبت در درون هر خانواده‌ای تجلی می‌یابد؛ زیرا اساس و زیر بنای ساخت روابط در جامعه است.در این هنگام هرگاه خانواده پایه‌های روابط خوب را از دست بدهد مانند پدر خانواده‌ای است که از فرزندانش رنج می‌برد و نگاه رأفت آمیز و با محبت را از آنها دریغ می‌کند، آیا در چنین صورتی توقع می‌رود که ارزش برای مهربانی و رحمت باقی بماند؟ آیا برای دوستی و محبت معنایی باقی می‌ماند؟
جای بحث ندارد که هرگاه این نوع تعامل شایع گردد، سبب واگرایی روابط جامعه می‌گردد و روابط میان مهربان‌ترین مردم فرو می‌ریزد؛ بطوری که هر چه در اندیشه او آید دوست ندارد مگر خود را، و در آن هنگام از دیگران متنفر می‌شود و آنها را شوم می‌داند و این آن چیزی است که هیچ عاقلی به آن تمایل ندارد.
به همین دلیل باید به روابط خوب و مثبت روی آوریم تا جامعه‌ای قوی و محکم را تضمین کنیم، و این می‌طلبد که از گسترش روش‌هایی که در روابط خوب تأثیر می‌گذارد غافل نشویم، مانند اینکه جایگاه آن را با نگاه تمسخرآمیز، نگاه شفقت و سمت و سوی مهربانی کوچک نشماریم.
و در یک سخن اینکه روابط، ساختاراساسی است که برپایه رحمت استوار است. پس کسی که مهربانی نکند مورد ترحم قرار نمی‌گیرد.
 
پی نوشت ها
[۱] مسلم، ۱۵ / ۷۷ – ۷۶.
 
برگرفته از کتاب “یکصد تصویر درخشان از زندگانی حضرت رسول اکرم (ص)” نوشته ی طالب خان ترجمه ی ارسلان ایلکااختصاصی مجمع جهانی شیعه شناسی

http://shiastudies.com

پیامبر اکرم (ص) ، مهربانی کن تا به تو مهربانی کنند. پیامبر اکرم (ص) ، مهربانی کن تا به تو مهربانی کنند. پیامبر اکرم (ص) ، مهربانی کن تا به تو مهربانی کنند.