چکیده:

پنج سال قبل از اسلام طوایف قبیله قریش تصمیم گرفتند بنای مکه را تحدید کنند و کارهای ساختمانی را بین خود تقسیم کردند که بعد از اتمام ساختو ساز نوبت به گداشتن حجر الاسود سر جایش رسید،هر کدام از طایفه ها می خواستند که افتخار گذاشتن حجر الاسود سر جایش نصیب ان ها شود و اختلاف شد که در اخر تصمیم گرفتند هر کسی اول از هنه از درب مسجد اید او نظر بدهد که چکار کنند و دیدند که پیامبر اکرم (ص) از درب مسجد خارج شدند و همه گفتند اری این امین است این نظر بدهد قبول است.

پیامبر خدا دستور داد پارچه بیاوردند و هرکدام از گوشه پارچه کرفته و بر جایش نهادند و پیامبر نیز سر حای اصلیش گذاشت.

ببخشش و گذشت رسول خدا نمونه ای نداشت و زبان زد بود. بعد از اینکه ایه(فاصدع بماتومر و اعرض عن المشرکین) یعنی به انچه که بران مامور شدی صریح و بلند بگو و ازنشرکان روی برگردان.

پیامبر اکرم بالای کوه رفتند و فرمودند.دران حال ابوحهل سنگی بر پیامبر پرتاب کرد و اصابت کرد بر پیسانی ان حضرت و ابوجهل و عده ای حضرت را دنبال کردند و خبر به علی (ع)رسید و او و خدیجه با اب غذا دنبال پیامبر رفته و نزد او رسیدند.در ان حال ک پیامبر در کوه بود جبرایل و فرشتگان مامور دیگر بر پیامبر نازل شده و خواستند اگر پیامبر امر کند تا بلا نازل کنند و پیامبر (ص)عذاب نخواستند.

نتیجه میگیریم که انسان مومن به مجرد اینکه قدرت یافت نباید اعمالش بر اساس هوای نفسش باشد.

داستانهای درخشان زیادی از ان حضرت امده است که در این کتاب بیان شده است .