بیست و پنجم جمادی الثانی
رحلت شیخ الفُقهاءِ و المُجتَهدین، آیت الله العظمی “حاج شیخ محمدعلی اراکی” (۱۴۱۵ هجری قمری)
—
رحلت شیخ الفُقهاءِ و المُجتَهدین، آیت الله العظمی “حاج شیخ محمدعلی اراکی” (۱۴۱۵ هجری قمری)
شیخ محمد علی اراکی در سال ۱۳۱۲ ه.ق در “اراک” دیده به جهان گشود.
پدرش از علما و اوتاد عصرخویش و مادرش از سلالهی پاک رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بود.
وی از سن ۲۰ سالگی و همزمان با تأسیس حوزهی علمیهی اراک به مدت ۸ سال از محضر آیت الله العظمی حائری کسب فیض نمود و سپس با تأسیس حوزه ی علمیه ی قم از سوی آیتالله العظمی حائری، به قم هجرت کرده و از اصحاب خاص او به شمار آمد.
او نزد شیخ محمدباقر اراکی سلطان آبادی، مشهور به سلطان العلمای اراکی شرح منظومه ملاهادی سبزواری را فراگرفت و مباحث طهارت و نکاح را نزد آیت الله سید محمدتقی خوانساری آموخت.
آیتالله اراکی به مدت ۳۵ سال در حوزه ی قم به امر تدریس اشتغال داشت و بسیاری از بزرگان حوزه، از محضر درس ایشان مستفیض شدند.
وی پس از درگذشت آیت الله خوانساری، به تدریس نکاح، مکاسب محرمه، بیع، خیارات، طهارت، اجاره و حج پرداخت و بعد از ظهرها در مدرسه فیضیه، خارج اصول تدریس میکرد. برخی از شاگردان اراکی عبارتند از: سید محسن خرازی ، مهدی شاه آبادی ، محمدتقی ستوده ، رضا استادی ، علی کریمی جهرمی ، سید محمدباقر موحد ابطحی و سید محمدباقر خوانساری.
همچنین پس از وفات آیتالله خوانساری در حدود ۳۰ سال، نماز جماعت را در مدرسهی فیضیه اقامه نمود.
با وجود اینکه وی مجتهد بزرگی بود و تعلیقهاش بر عروه الوثقی، بیش از ۴۰ سال پیش تدوین شده بود، اما به خاطر تواضعی که داشت، مرجعیت را به دیگران واگذار میکرد. اما پس از درگذشت امام خمینی، علمای بسیاری از شهرها، به ویژه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، مقلدان امام خمینی را به آیت الله گلپایگانی و آیت الله اراکی ارجاع دادند و پس از درگذشت آیت الله خویی و آیت الله گلپایگانی، مرجعیت تقلید در آیت الله اراکی متعین شد.
آیت الله اراکی آخرین حلقه از مراجعی بود که از نسل شاگردان آیت الله شیخ عبدالکریم حائری بودند، و بعد از وفات وی مرجعیت به شاگردان آیت الله خویی، آیت الله گلپایگانی و امام خمینی منتقل شد. بعد از درگذشت آیت الله اراکی مرجعیت از حالت تک مرجعی خارج گشت.
سرانجام این عالم سترگ و فقیه فرزانه پس از عمری پر بار و پُر برکت در سن ۱۰۳ سالگی در۲۵ جمادی الثانی ۱۴۱۵ ه.ق بدرود حیات گفت و پس از تشییعی با شکوه، در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) دفن شد.