در این مقاله به بخشی از اخباری توجه کرده ایم که برادران اهل سنت در جای جای کتاب های معتبر در فضایل و احوالات امام حسین(علیه السلام) آنها را نقل کرده اند و سعی و تلاش ما بر این است که فقط بر منابع اصلی و دست اول کتاب های
«إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینه النجاه» اهل‌بیت عصمت و طهارت و ائمه هدی(ع) تمام اعمال و رفتار و حرکات آنها مایه هدایت و رشد مردم بوده است که «کلامکم نور وامرکم رشد». و به عبارتی تمام میت و ممات آنان بر مردم امامت داشت. حتی مرگ و شهادت آنها به
هنگامی که کتب و مصادر حدیثی اهل تسنّن را تورّق می‌کنیم ناباورانه به ابوابی برخورد می‌کنیم که مخالف نص صریح قرآن کریم و سنت قطعیه رسول خدا(ص) می‌باشند و امر به پذیرش ظلم، سکوت در برابر گناه و ترک امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. مانند ابواب «سترون
مقدمههمدردی عاطفی و همنوایی روحی با عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش اختصاص به شیعیان ندارد . این مطلب حتی در میان اهل سنت نیز به مذهب خاص و گرایش ویژه محدود نمی شود، بلکه حالت فراگیر دارد . از این رو، اهل سنت به طور عموم
عاشورا صحیفه‌ای است که عالمان شیعه و سنی همواره ازچشم‌اندازهای متفاوتی بدان نظر کرده و این قیام را مورد توجه و بررسی قرار داده‌اند. نه تنها عالمان شیعه و سنی، بلکه عالمان سایر ادیان نیز عاشورا را موضوع تحقیق خود قرار داده و به بررسی و بازخوانی آن پرداخته‌اند. *
مقدمه: بی‌شک، بنایی که قرآن‌مجید در تثبیت‌ِ جایگاه‌ِ اهل‌بیت در میان مسلمین‌پایه‌گذاری کرد، موجب پیوند عمیق مسلمانان با این خاندان گردید و کثرت حملات ومکر دست‌های ناپاک نتوانست در جدایی آنها مؤثر واقع شود. سنت و گفتار پیامبر(ص) نیزبر پایداری این امر افزود. احادیثی که با مضامین عام و خاص
مقدمه در اواخر زمستان سال 1380 شمسی از طرف مرکز بزرگ اسلامی غرب کشوردعوت شدم، در صدا و سیمای سنندج در میزگردی به مناسبت «فلسفه قیام خونین امام‌حسین(ع) از دیدگاه اهل سنت و جماعت» شرکت کنم. بنده هم دعوت را اجابت کرده وعجالتاً دو ساعتی از نیمه شب گذشته منابعی