حدیث کربلا، حدیث حریت و حماسه هاست و روایتش روایت رویش و خیزش، و سرودش همیشه سرخ و حیات بخش و حرکت زا. در خصوص کربلا و حماسه همیشه جاوید عاشورا، در کتابی با نام «سیمای کربلا، حریم حریت» سخن گفته ایم و چندین حدیث از احادیث این دفتر را

  مرحوم شوشتری می نویسد : ورود به زمین کربلا باعث حزن و رقت است چنانکه نسبت به جمیع انبیاء واقع شد چون روایت شده که همه پیامبران به زیارت کربلا توفیق یافته اند : (همه انبیاء زیارت نمودند آن مقام شریف را و در آن توقف کرده گفتند :

بعضى گفته اند: کربلا مشتق از کَربَله ، بفتح کاف و باء موحده بر وزن عنفله ، بمعنى رخوت و نرمى است ، یقال به کربله (اى رخوه فى قدمیه ) بخاطر آنکه خاک کربلا نرم بود. و یا از کربلا است بمعنى ((الخالص الزّکى یقال کَربَل الحِنطَه اِذا انفّاها

«کربلا»،مدفن سید الشهداست،سرزمینى که عظیمترین حماسه خدایی بشر،درعاشوراى سال ۶۱ در آن اتفاق افتاد و موجش سراسر تاریخ و پهنه جهان را فرا گرفت.خاک آن،بوى خون می‏دهد و تربت کربلا مقدس و الهام‏ بخش است و در فضیلت آن،روایات بسیاری نقل شده است. (۱) امام علی‏«ع‏»پس از جنگ صفین،هنگام عبور

اشاره:سرزمین «کربلا» براى ما شیعیان به عنوان قتلگاه و مزار سالار شهیدان حسین‏بن علی، علیهماالسلام، شناخته شده است. اما این سرزمین پیشینه تاریخى طولانى دارد و از دیرباز سرزمینى مقدس و مورد توجه بوده‏است.در روایتهایى که از معصومین، علیهم‏السلام، به ما رسیده نیز این سرزمین جایگاه و اهمیت‏ خاصى دارد

اگر نهایت زن بودن و اوج مقام زن نیل به مرتبه مردانگی بود، می گفتیم زینب (سلام الله علیها) اوج مردانگی است؛ اما چنین نیست. آسمان پرواز این دو متفاوت است. تضاد نیست رقابت نیست، تفاوت است. چنین نیست که عالم زن، عالمی باشد پایین تر از عالم مرد و