الف ـ تقسیم بندی بر اساس نژاد۱ـ سفاردی ها(Sephardium)سفارد یا سفاردا واژه ای عبری به معنای اسپانیاست. سفاردی ها یهودیانی هستند که در شبه جزیره «ایبریا» شامل اسپانیا و پرتغال می زیستند و پس از سقوط خلافت اسلامی اندلس در سال ۱۴۹۲ م، از آن کشور گریختند و در جنوب

با رویکردی بر روان شناسی اسلامیاشاره و پیش سازمان دهندهعلم النفس یا به تعبیر امروزی آن روان شناسی از علوم مطرح و کاربردی دنیای امروز است.به جرات می توان گفت که روان شناسی یکی از پر کاربرد ترین علوم در راستای پیشرفت انسان امروزی است.امروزه با تاکیدی که بر دیدگاه

با رویکردی بر روان شناسی اسلامیرفتار نابهنجاردر روان شناسی مادی که گرایش شدیدی به روش علمی و تجربی دارد به هیچ وجهی توافق کلی در مورد علامت یا معیارهای نابهنجاری وجود ندارد.بلکه چندین تعریف نتفاوت و گوناگون از این اصطلاح وجود دارد.از تعاریف موجود در مورد نابهنجاری می توان به

یهود در صدر اسلام امروز در دنیای اسلام مکلفیم دشمن شناسی و تکلیف شناسی را در حد اعلا برای جهان اسلام و مردم ایران تدارک ببینیم.(۱) مقدمه “خداوند به ما قوم برگزیده , نعمت اسارت , تبعید , تفرق و پراکندگی درجهان را ارزانی داشت این امورکه درگذشته نشانه ضعف

در بررسی پیرامون نقش یهودیان در آخرالزمان و عصر ظهور حضرت مهدی (علیه السّلام)، تنها آیه های نخستین سوره بنی اسرائیل می تواند برای تعیین ِِیک استراتژِِی و شناخت خط مشِِی کافِِی باشد، ‌زیرا این آیات در عین خلاصه بودن،‌ وحی الهی بوده و به گونه ای رسا و گویا،

مقدمه کتاب مقدس مسیحیان دو بخش دارد: یکى عهد قدیم، که یهودیان هم آن را مقدس مى شمارند; و دیگرى عهد جدید، که ویژه مسیحیان است. هر بخش شامل مجموعه اى از نوشته هاى مختلف است. این بخش ها دو ویژگى دارند که در بسیارى از کتب مقدس دیگر دیده

۹٫ قصه سوسنه کتاب دانیال نبى در نسخه عبرى دوازده باب و در نسخه یونانى سبعینیه و لاتین ولگات چهارده باب دارد. باب سیزدهم این دو نسخه، قصه اى را بیان مى کند که به قصه سوسنه معروف است و در نسخه عبرى موجود نیست. این قصه در برخى از

۱٫ آثار و نوشته هاى مربوط به مکاشفه کلمه apocalyptic از کلمه یونانى apocalypsis به معناى «وحى و مکاشفه» یا آشکار سازى است. از آن جا که این دسته از نوشته ها، در بردارنده ادعاى مکاشفه درباره مقاصد سرى خدا، پایان جهان و استقرار حکومت خدا بر زمین هستند، این

بیایید ساختار آیاتى را که در آنها به گونه اى سخن از وحى و نبوت رفته است ببینیم. در معنایى عام، تمامى کلمات به کار رفته در متون مقدّس، نوعى وحى، خبر، پیام، نبوت یا چیزى از این سنخ هستند که با وارسى شکل یا محتواى آنها و یا نسبتهایى

خبر باطل را انتشار مده و با شریران همداستان مشو که شهادت دروغ دهى. پیروى بسیارى براى عمل بد مکن و در مرافعه، محض متابعت کثیرى، سخنى براى انحراف حق مگو … حق فقیر خود را در دعوى او منحرف مساز. از امر دروغ اجتناب نما و بى گناه و