به همان ترتیبی که در شمارۀ پیش گفته شد ، مرحوم محدث نوری ، معظم ادله و تمامی احادیثی که دربارۀ تحریف ، خواه از طریق اهل سنّت و یا شیعه به ما رسیده است ، به ترتیب سورهها : از فاتحه ، تا ناس ، تحت عنوان همان سوره
سوره بقره ۸ . ثقه الاسلام فی روضه الکافی, عن علی بن ابراهیم, عن احمدبن محمد, عن محمدبن خالد, عن محمدبن سنان, عن ابی جریر قمی (وهو محمدبن عبیداللّه وفی نسخه عبداللّه) عن ابی الحسن, علیه السلام:(له مافی السموات والارض [ومابینهما وماتحت الثری عالم الغیب والشهاده الرّحمن الرحیم] من ذی
یـکـى از مـسـائلى که میان مسلمانان ایجاد اختلاف نموده , شبهه قول به تحریف است .این شبهه سابقه طولانى دارد و با روایات افسانه اى که توسط حشویه فراهم گردیده , ارتباط مى یابد.حشویه گروهى از اهل حدیث هستند که جز به گردآورى و نقل حدیث به چیز دیگرنمى اندیشند,
تَحْریف، کاستی، افزونی یا تغییر در متن قرآن که وقوع آن از سوی عالمان بررسی شده، و عموماً منتفی دانسته شده است. این واژه از ریشۀ «حرف» به معنای لبه و کناره است (جوهری، ۴/۱۳۲۴؛ ابن منظور، ذیل حرف) که در باب تفعیل به معنای دگرگونی و تغییر هر
پیشگفتار خداى بزرگ را سپاسگزاریم که ما را منّت نهاد و سزاوار حمل امانت بزرگ خلقت، تنها معجزه ابدى خاتمیت، آن سفره همیشه گسترده آکنده از حقایق از ازل تا به ابد، یعنى قرآن کریم گردانید که حقاً کرامت انسان به برکت نزول آن از جانب کریم مطلق است. این
منشأ قول به تحریف، روایاتی است که در کتب حدیثی اهل سنت و شیعهآمده است، ظاهر آن روایات، به تحریف کتاب دلالت دارد و هم واره علما و محققان شیعه و سنی در صدد چاره جویی این گونه روایات بودهاند.این روایات یا سندهای ضعیف و فاقد اعتبار دارند یا دلالتهای
بی مناسبت نیست در این جا برخی از تصریحاتی را که بزرگان علمای امامیه، در زمینه نفی تحریف ابراز داشتهاند، عرضه کنیم تا روشن شود هیچ گاه علمای شیعه قایل به تحریف قرآن نبودهاند و آن چه به آنان نسبت داده میشود کذب محض است.البته برخی از اخباریون افراطی ـ
مقاله حاضر [۱] تلاشى است براى نشان دادن جایگاه واقعى بحث تحریف قرآن در بین امامیه و چگونگى شکل گیرى این نظر. نظر مؤلف مقاله این است که عقیده به تحریف قرآن اساساً در مجادلات بین شیعه و اهل سنت ریشه دارد. مهم ترین مسئله کلامى شیعه، بحث امامت بوده،
تحریف معنایی و لفظیتحریف از ماده حرف به معنای کژ کردن و برگردانیدن چیزی و یا برکنار بودن از جایی است. تحریف سخن و یا کلام به معنای تغییر محتوایی و معنایی آن می باشد. ( لسان العرب ، ابن منظور ، ج ۳ ص ۱۲۹ ماده حرف و نیز
یکى از موضوعات پردامنه در علوم قرآنى مسئله «تحریف قرآن» است. به وجود آمدن اختلافات پس از تحولات سیاسى – اجتماعى بعد از رحلت پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم و وجود اخبار گوناگون راجع به جمعآورى قرآن در دوره خلفا و وجود روایات ایهام کننده تحریف و اظهارات بعضى مستشرقان،