در گفتگو با رئیس بنیاد فرهنگی امامت مطرح شد: روش شناسی علمی آیت الله العظمی بروجردی؛ الگویی ماندگار برای حوزویان / انسجام و قوت حوزه و روحانیت؛ مرهون تلاش های آیت الله بروجردی حوزه/ استاد حوزه با تاکید بر این که انسجام و قوت حوزه و روحانیت، مرهون زحمات و
اشاره یکى از فرقه‌هاى به وجود آمده در نیمه نخست قرن اول هجرى عثمانیه بود. عثمانى‌مذهبان معتقد بودند خلیفه سوم مظلوم کشته شده و امام على(علیه السّلام) در قتل او شریک است. امویان عثمانی‌مذهب دوران خلافت حضرت امیر(علیه السّلام) را دوران فتنه معرفى کرده و این چنین تأثیر سنن علوى
عثمانیه و اصحاب حدیث قرون نخستین تا ظهور احمد بن‌حنبل با تأکید بر سیر اعلام النبلاء ذهبىعمَر بن‌راشد و هشام بن‌حسّان درباره صحابه می‌گفتند: «ابوبکر، عمر و عثمان» و سپس ساکت می‌شدند[۴۱] و یادى از على(علیه السّلام) نمی‌کردند. عبدالرزاق از مَعمَر بن‌راشد نقل کرده است که دشمن على(علیه السّلام) دشمن
عثمانیه و اصحاب حدیث قرون نخستین تا ظهور احمد بن‌حنبل با تأکید بر سیر اعلام النبلاء ذهبىخالد بن‌سلمه معروف به ابوسلمه مخزومى (م ۱۳۲ق) از مخالفان امیرمؤمنان(علیه السّلام) بود. درباره او آمده است: «کان مرجئاً یبغض علیاً و ینال من علىّ». ذهبى درباره وى می‌گوید: «از عجایب زمان است که
عثمانیه و اصحاب حدیث قرون نخستین تا ظهور احمد بن‌حنبل با تأکید بر سیر اعلام النبلاء ذهبى عثمانیه و اصحاب حدیث شام [۱۱۹] شام به‌دست امویان فتح شد و از سال ۱۶ هجرى به بعد معاویه بر آن حکومت می‌کرد. این حاکمیت تا سال ۶۰ هجرى، یعنى ۴۴ سال، ادامه