اشاره آفرینش انسان به صورت خداوند از آموزه هایی است که در هر سه آیین بزرگ ابراهیمی مطرح شده است: در تورات آمده است که «خدا انسان را به صورت خود آفرید»؛ عهد جدید این آموزه را از یهودیت به ارث برده و بر آن مهر تأیید نهاده است؛ برخی

صورت خدا از دیدگاه دیگر نویسندگان کهن اینک هنگام آن است که ببینیم کاربرد این اصطلاح توسط پولس، چه ارتباطی با کاربرد دیگر نویسندگان یهودی و مسیحی در آن دوره پیدا می کند. این عبارت، اولین بار در عهد قدیم به کار رفته است تا بیانگر سرشت انسان در مقایسه

صورت خدا در رساله یعقوب اندیشه صورت خدا، در رساله یعقوب نیز مطرح شده است، اگرچه عین این اصطلاح نیامده است. این نویسنده در مورد زبان آدمی می نویسد: « با آن خداوند و پدر را متبارک می خوانیم و با همان آدمیانی را که به صورت خدا سرشته شده