عقاید غلات و مذمت آنها شیعیان امیرالمؤمنین علی همه، بندگان خالص حق تعالی و مطیع و فرمانبردار خداوند سبحان ـ جلّ و علا ـ و محمد ـ بنده و رسول او ـ می‌باشند و درباره علی بن ابی طالب نمی‌گویند و عقیده ندارند مگر آنچه پیغمبر درباره او فرمود. ما

غلو از دیدگاه تشیع مبارزه پیشوایان تشیّع با غلوّ پیشوایان تشیع خلفاء واقعى و جانشینان برحق پیامبر اسلام  هستند؛ اینان که تنها عالمان به قرآن کریم و پیروان واقعى سیره و سنت حضرت رسول بوده‏اند، از همان آغازین روزهاى صدر اسلام مبارزه با غلوّ را آموخته و عامل به آن

غلات منتسب به تشیع (فرقه ‏هاى ساختگى) در تاریخ اسلام و کتب مربوط به فرقه ‏شناسى و ملل و نحل، در مورد غالیان سخنان بسیارى گفته شده و فرقه‏هاى مختلف و بانیان آنان نیز مورد بحث و نقد و نظر قرار گرفته است. در این مقال کوتاه، با توجّه به

معناى لغوى غلوّ اهل لغت، معانى متعددى را براى غلوّ بیعان کرده‏اند؛ افراط، زیاده‏روى، تجاوز از حد و حدود، مبالغه، اغراق، هیجان، ستایش بسیار، فوران و تندروى امّا معنایى که با مفهوم اصطلاحى آن هم‏خوانى فراوان دارد، عبارت است از: «تجاوز و بالا رفتن هر چیز از حد و اندازه

عقاید غلات واقعى غلات موهوم و بدون مصداق خارجى که برای معاندت با تشیع و بستن پیرایه به این مکتب، افسانه ‏سرایى کرده‌اند، داراى هیچ عقیده‏اى نبوده، آنها را ساختگى دانسته و استثناء مى‏نماییم. غلات واقعى عقایدى داشته‏ اند که بسیار مخرب و ضداسلامى بوده است، نه تنها در مکتب

عوامل و اسباب غلوّ آسیب‏ شناسى در مسائل فرهنگى و دینى و ارائه راهکار برای رهایى از آسیب‏ها و نابسامانى‏هاى آن، صیانت و نگهدارى از هنجارهاى اجتماعى، قداست و سلامت دینى از اهمیت فوق ‏العاده‌ای برخوردار است. به برخی از عوامل، دلایل و اسباب غلّو توجه کنید: ۱ـ موضوع عکس