ولایت از معدود کلماتى است که در قرآن و احادیث در معانى مختلفى بکار رفته است. با توجه به موارد استعمال قرآنى ، ولایت را مى‏توان چنین معنا کرد: ولایت عبارت است از سرپرستى و مالکیتى که باعث نوع خاصى از تصرف و تدبیر مى‏شود. برترین مرتبه این ولایت از

  محمد بن حمزه سروری گفت: نامه ای توسط ابوهاشم داودبن هاشم جعفری که با من دوست بود برای امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ نوشتم. چون خیلی دست تنگ شده بودم درخواست کردم دعا بفرمائید شاید خداوند وسعتی به من عنایت کند جواب نامه به وسیله ابو هاشم

۱ – المعتزّ بالله (۲۵۲ – ۲۵۵) ۲ – المهتدی الله (۲۵۵ – ۲۵۶) ۳ – المعتمد بالله (۲۵۶ – ۲۷۹) خلفای عباسی که روز نخست به نام طرفداری از علویان و به عنوان گرفتن انتقام آنان از بنی امیه قیام کردند، آنچه را که قبلاً به مردم وعده داده

مشکلات سیاسی و سخت گیری‌هایی که خلفای عباسی برای امامان شیعه به وجود می‌آورند، در برقراری رابطه منظم آنان با شیعیان، نابسامانی‌هایی را ایجاد می‌کرد. این مشکل به ویژه، در فاصله رحلت یک امام و جانشینی امام بعدی رخ می‌داد؛ عده‌ای از شیعیان در شناخت امام خود دچار تردید می‌شدند

هرچند که این ستون خود به پای بستی استوار چون ولایت بسته است و قیام ستون نمازبه ولایتمداری می باشد، ولی از همین ارتباط استوار و محکم ولایت و نماز می توان دریافت که چگونه نمازگزاردن و اقامه آن، می تواند به عنوان نماد ولایتمداری مومن مطرح شود. به سخن

اسناد و شواهد بسیاری در دست است که از یک سو عمق شیطنت و وسعت نقشه‏های خائنانه دربار عباسی در مورد امام عسکری – علیه السلام- و یارانش را نشان می‏دهد، و از سوی دیگر هشیاری و تدابیر امنیتی امام را بخوبی جلوه گر می‏سازد که از آن جمله چند

خلفای عباسی از هر گونه اِعمال فشار و محدودیت نسبت به امامان دریغ نمی‏کردند و این فشارها در عصر امام جواد و امام هادی و امام عسکری – علیهم السلام- در سامّرا به اوج خود رسید. شدّت این فشارها به قدری بود که سه پیشوای بزرگ شیعه که در مرکز

با رحلت امام هادی – علیه السلام- در سال ۲۵۴ و به تنصیص آن حضرت، فرزندش امام عسکری – علیه السلام – به سمت امامت شیعیان اثنی عشری منصوب گردید. روایاتی که در وصیت و تنصیص امام هادی – علیه السلام – درباره امامت فرزندش وارد شده، در بسیاری از

امام عسکری – علیه السلام- با وجود همه این فشارها و کنترلها و مراقبتهای بی وقفه حکومت عباسی، یک سلسله فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می‏داد که عبارتند از: ۱ – کوششهای علمی‏ گرچه امام عسکری – علیه

امام حسن بن علی عسکری – ع – یازدهمین امام شیعیان، در سال ۲۳۲ هجری به دنیا آمد و در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ رحلت کرد. آن حضرت پس از رحلت پدر، در سال ۲۵۴، عهده دار امامت شد و در سن بیست و هشت سالگی رحلت کرد. زمانی