۱- ولادتدهمین پیشوای شیعیان، بنابر نقل ثقه السلام کلینی، شیخ مفید، شیخ طوسی، ابن شهر آشوب و ابن اثیر، در نیمه ذیحجه ی سال ۲۱۲ هجری در دهکده ی «صریا»(۱) متولد شد.(۲)بشارت ولادت این اختر آسمان امامت را بیش از دویست سال قبل، پیامبر (ص) داده بود:خداوند در صلب او

امام هادی (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش امام جواد (ع)، در اول ذیحجه ی سال ۲۲۰ هجری قمری عهده دار مقام امامت شد. سن امام (ع) هنگام تصدی امامت نزدیک به هشت سال بود.(۲) و مدت امامتش ۳۳ سال به طول انجامید که حدود سیزده سال آن را در

۷ – تربیت افراد مستعدشناسایی و جذب افراد مستعد و آماده، و تربیت آنان براساس تربیتهای اسلامی، و نیز مجهز ساختن ایشان به انواع علوم مورد نیاز جامعه، از رسالتهای مهم امامان (ع) بود. و فشارها و محدودیتهای ایجاد شده از سوی حکومتهای وقت، هر چند انجام این رسالت را

۱- زمان احضاردر منابع تاریخی نسبت به سال تبعید امام هادی (ع) به «سامرا» اختلاف وجود دارد. از پاره ای از آنها استفاده می شود که زمان تبعید، سال ۲۴۳ بوده است. «ابن صباغ» بر این نظریه تصریح دارد.(۲)آنچه می توان به عنوان مؤید این نظریه ذکر کرد تاریخی است

دوران امامت امام هادی علیه السلام از نظر سیاسی – اجتماعی از ویژگی های زیر برخوردار بود. ۱- بی کفایتی زمامداران عباسیدستگاه خلافت عباسی بر اثر غفلت زمامداران این دوره، از اداره امور کشور و استیلای ترکان خشن، ماجراجو و سلطه طلب بر سرنوشت جامعه اسلامی از نظر قدرت سیاسی

امام هادی (ع) با انتقال به مرکز خلافت، تحت مراقبت شدید مأموران و جاسوسان متوکل قرار گرفت و از این جهت، با شرایط مشکلتر و وضع دشواری تری مواجه گشت، موقعیت جدید، هر چند محدودیت و مشکلاتی در برنامه های امام (ع) به وجود آورد، ولی هرگز موجب تعطیل شدن