عصمت پیامبران و ائمه(ع) – در یک کلام معصومان(ع) – از ابتداى تولد و حتى در رحم مادر است. خداوند متعال از آن جا که مى دانست عده اى از بندگانش به اختیار خویش – هر چند با استعدادى در سطح سایر افراد – بیش از دیگران و در بالاترین حد ممکن، از استعداد خود بهره بردارى مى کنند؛ تفضلاً این پاداش و موهبت ویژه را به آنان عطا فرمود و آنان را از علم و اراده اى برخوردار ساخت که به واسطه آن به «مصونیت کامل و مطلق» برسند.