نام و کنیه « عَبْدُالمُطَّلِب بن هاشم بن عبدمناف (۱۲۷-۴۵ قبل از هجرت، ۵۰۰-۵۷۹م) یا همان «شیبه الحمد بن هاشم بن عبد مناف‏»؛ نیای پیامبر اسلام(ص) بود که او را «شیبه الحمد» نامیدند؛ به دلیل آن‌که موى سپیدی در سر داشت.[۱] « نام او شیبه، کنیه‌اش ابوالحارث (حارث بزرگ‌ترین پسر او بود)[۲] و گفته‌اند