گهر های حسینی

امام رضا علیه‏ السلام فرمودند:کانَ نَقْشُ خاتَمِ الْحُسَیْنِ علیه‏ السلام «إِنَّ اللّه‏َ بالِغُ أَمْرِهِ».نقش نگین انگشتر امام حسین علیه‏ السلام این جمله بود: «إِنَّ اللّه‏َ بالِغُ أَمْرِهِ». (خداوند، فرمان خود را به نتیجه و پایان مى‏‌رساند).الکافى ج ۶ ص ۴۷۴امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:إنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام یَخْضِبُ بِالسَّوادِ.حضرت حسین بن على علیهماالسلام به رنگ سیاه خضاب مى‏ کردند.مجمع الزواید ج ۵ ص ۱۶۲امام سجاد علیه‏ السلام مى‏فرماید:الحُسَینِ علیه‏ السلام أَنَّهُ کانَ یَشْتَرِى الْکِساءَ الْخَزَّ بِخَمْسینَ دینارا وَإِذا صافَ تَصَدَّقَ بِهِ وَلایَرى بِذلِکَ بَأْسا.امام حسین علیه‏ السلام جامه‏ اى از پوست خز به پنجاه دینار مى‏ خرید و زمانى که تابستان مى‏ شد آن را صدقه مى ‏داد و اشکالى در آن نمى‏ دید.تفسیر نورالثقلین ج ۲ ص ۲۳امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:أَتَیتُ مَروانَ فَقالَ‏لى: مااسْمُکَ؟ فَقُلت: عَلِىُّ بنُ‏الْحُسَینِ. فَقالَ: ما اسْمُ أَخیکَ؟ فَقُلتُ: عَلِىٌّ. قالَ: عَلِىٌّ وَ عَلِىٌّ ؟! … ـ قالَ علیه‏ السلام : فَرَجَعتُ اِلى أبى فَأَخبَرتُهُ فَقالَ [الْحُسَینُ علیه‏ السلام]: . . . لَوْ وُلِدَ لى مِائَهٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لا أُسَمِّىَ اَحَدا مِنْهُمْ إِلاّ عَلیّا.روزى که معاویه مروان حکم را بر مدینه گماشت و براى جوانان قریش حقوقى معین نمود، من رفتم، مروان اسم مرا پرسید: گفتم: على. گفت: پس اسم برادرت؟. گفتم: على. گفت: على و على؟ (پدرت چه قصدى دارد که نامى جز على بر فرزندانش نمى‏گذارد؟!.) امام سجاد علیه‏ السلام مى‏فرمایند: به خانه برگشتم و سخن مروان را براى پدرم بازگو کردم، پدرم فرمودند: اگر حتى صدفرزند برایم بود؛ دوست داشتم برهیچ یک نامى جز على ننهم.موسوعه‏ کلمات الامام‏ الحسین علیه‏ السلام ص ۲۴۶، الکافى ج۶، ص۱۹امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یُعْـتِقانِ عَـنْ عَـلىٍّ علیه‏ السلام .امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از جانب حضرت على علیه‏ السلام بنده آزاد مى ‏کردند.طبقات ابن سعد، زندگانى امام حسین علیه‏ السلام ص ۳۶امام سجاد علیه‏ السلام (در جواب کسى که گفت: چه قدر اولاد پدر شما کم است) فرمودند:اَلعَجَبُ کَیْفَ وُلِدْتُ، کانَ یُصَلّى فِى‏الْیَوْمِ وَاللَّیْلَهِ اَلْفَ رَکْعَهٍ؛تعجب مى‏‌کنم چگونه به دنیا آمدم، در حالى که پدرم (امام حسـین علیه‏ السلام) هر روز و شب هزار رکعت نماز مى‏‌خواند.بحارالانوار ج ۸۲ ص ۳۱۱امام صـادق علیه‏ السلام به نقل از امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:إنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام کانَ یَزُورُ قَبْرَ الْحَسَنِ بْنِ عَلىٍّ علیهماالسلام کُلَّ عَشِیَّهِ جُمُعَهٍ .حضرت حسین بن على علیهماالسلام هر شب جمعه به زیارت قبر حضرت حسن بن على علیهماالسلام مى‏رفت.بحارالانوار، ج ۱۰ ص ۳۱۷امام صادق علیه‏ السلام فرمودند:مامَشَى الْحُسَیْنُ علیه‏ السلام بَیْنَ یَدَىِ الْحَسَنِ علیه‏ السلام قَطُّ وَلابَدَرَهُ بِمَنْطِقٍ إِذا اجْتَمَعا تَعْظیما لَهُ.امام حسین علیه‏ السلام به خاطر رعایت احترام، هیچ وقت جلوى امام حسن علیه‏ السلام راه نرفت و زمانى که با هم بودند ابتدا به صحبت نکرد.مشکاه الانوار ص ۱۷۰امام حسین علیه‏ السلام فرمودند:ما کُنّا نَعْرِفُ الْمُنافِقینَ عَلى عَهْدِ رَسُولِ‏ اللّهِ صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله إلّا بِبُغْضِهِمْ عَلِیّا وَوُلْدَهُ علیهم‏السلام.ما در زمان پیامبر اکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله منافقین را جز به سبب دشمنى آنان با على و اولادش نمى ‏شناختیم.عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۷۲امام حسین علیه‏ السلام در جواب درخواست بیعت با یزید فرمودند:مِثْلى لایُبایِعُ لِمِثْلِهِ وَلکِنْ نُصْبِحُ وَتُصْبِحُونَ وَنَنْتَظِرُ وَتَنْتَظِرُونَ أَیُّنا أَحَقُّ بِالْخِلافَهِ وَالْبَیْعَهِ.شخصى مثل من هرگز با کسى مثل او (یزید) بیعت نمى‏کند، لکن ما و شما فردا کنیم و ببینیم که کدام یک از ما به خلافت و بیعت شایسته ‏تر است.فتوح ابن اعثم ج ۵، ص ۱۴امام حسین علیه‏ السلام فرمودند:أَلا وَإنَّ الدَّعِیَ ابْنَ الدَّعِىِّ قَدْ تَرَکَنى بَیْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّهِ وَهَیْهاتَ لَهُ ذلِکَ مِنّی، هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّهُ.آگاه باشید که زنازاده فرزند زنازاده (ابن زیاد) مرا بین شمشیر آخته و ذلّت مخیّر کرده است. دور باد براى او تسلیم شدن از سوى ما، زیر بار ذلّت و خوارى رفتن از ما دور است.احتجاج طبرسى ص ۳۳۶دیلمى گوید: امام حسین علیه‏ السلام بسیار اوقات به این قول شاعر تمثّل می‌‏جست و آن را مى‌‏خواند که:یا أَهْلَ لَذّاتِ دُنْیا لابَقاءَ لَها إِنَّ اغْتِرارا بِظِلٍّ زائِلٍ حُمُقٌاى اهل لذت‌هاى ناپایدار دنیا، فریفته شدن به سایه ناپایدار، بى‏‌خردى است.ارشاد القلوب ص ۱۸۶امام حسـین علیه‏ السلام در جواب معاویه که گفت حُجر بن عدی و اصحابش را کشته و کفن و دفن کردیم، فرمودند:خَصْمُکَ الْقَوْمُ یا مُعاوِیَهُ، لکِنَّنا لَوْ قَتَلْنا شیعتَکَ ما کَفَّنّاهُمْ وَلاصَلَّیْنا عَلَیْهِمْ وَلاقَبَّرْناهُمْ.اى معاویه، مردم دشمن تواند. ولى ما اگر پیروان تو را بکشیم، آنان را کفن نمى‌‏کنیم، بر آنان نماز نمى‏‌خوانیم و به خاک نمى‌‏سپاریم.احتجاج طبرسى ص ۲۹۶مجلسى روایت مى‏ کند که:کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یَأْخُذانِ مِنْ مُعاوِیَهَ الاَْمْوالَ فَلایُنْفِقانِ مِنْ ذلِکَ عَلى أَنْفُسِهِما وَلاعَلى عِیالِهِما ما تَحْمِلُهُ الذُّبابَهُ بِفیها.امام حسن و امام حسین علیهماالسلام اموالى را که از معاویه مى ‏گرفتند حتى به اندازه آنچه مگس با دهانش مى‏ گیرد براى خود و فرزندان خود خرج نمى‏ کردند.بحارالانوار ج ۴۴، ص ۱۳شعیب بن عبدالرحمن خزاعى گوید: در شانه‏‌هاى امام حسین علیه‏ السلام روز عاشورا اثرى (سیاهى) دیده شد. از امام سجاد علیه‏ السلام علت آن را پرسیدند، حضرت فرمودند:هذا مِمّا کانَ یَنْقُلُ الْجِرابَ عَلى ظَهْرِهِ اِلى مَنازِلِ الأرامِلِ وَ الْیَتامى وَ الْمَساکینِ.این اثر حمل مشک غذا به خانه ‏هاى فقراء و یتیمان و محرومین است.مناقب ۴: ۶۶ بحار ۴۴: ۱۹۰ ح ۳گروهى در سفر حج، در مدینه خدمت امام کاظم علیه‏ السلام رسیدند… شیر ترشى که تلیت شده بود آوردند، حضرت فرمودند:کُلُوا بِسْمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، فَإِنَّ هذا طَعامٌ کانَ یُعْجِبُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلیٍّ علیهماالسلام.با نام خداى مهربان بخورید که این غذایى است که حضرت امام حسین بن على علیهماالسلام آن را دوست داشتند.مکارم الاخلاق ص ۱۴۵امام حسین علیه‏ السلام به حرّ فرمودند:لَیْسَ شَأْنى شَأْنَ مَنْ یَخافُ الْمَوْتَ، ما اَهْوَنَ الْمَوْتُ عَلى سَبیلِ نَیْلِ الْعِزِّ وَ إِحْیاءِ الْحَقِّ… اَفَبِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنى؟ هَیْهاتَ طاشَ سَهْمُکَ وَ خابَ ظَنُّکَ، لَسْتُ اَخافُ الْمَوْتَ، إِنَّ نَفْسى لَأَکْبَرُ مِنْ ذلِک وَ هِمَّتى لَأَعْلى مِنْ أَنْ أَحْمِلَ الضَّیْمَ خَوْفاً مِنَ الْمَوْتِ وَ هَلْ تَقْدِرُون عَلى اَکْثَرَ مِنْ قَتْلى؟؛من آن نیستم که از مرگ بترسم، هر مرگى در راه رسیدن به عزّت و احیاى حق چه آسان است!… آیا مرا از مرگ مى‏ترسانى؟ هیهات که تیرت به خطا رفت و پندارت ناکام ماند، من از مرگ نمى‏هراسم، روحم برتر و همّتم والاتر از آن است که از بیم مرگ زیر بار ستم بروم، آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید؟احقاق الحق ۱۱: ۶۰۱ موسوعه کلمات الامام الحسین: ۳۶۰امام حسین علیه‏ السلام جرعه جرعه نوشیدن شیر را دوست نداشتند و یکباره مى‏نوشیدند و مى‏فرمودند:إِنَّما یَتَجَّرَعُ أَهْلُ النّارِ؛اهل دوزخ جرعه جرعه مى‏نوشند.دعائم الاسلام ج ۲ ص ۱۳۰ابن شهر آشوب گوید: به امام حسین علیه‏ السلام گفته شد چقدر از خدایت مى ‏ترسىد! حضرت فرمودند:لایَأْمَنُ یَوْمَ‏الْقِیامَهِ اِلاّ مَنْ خافَ‏اللّه‏َ فى الدُّنْیا.در قیامت جز کسى که در دنیا از خدا بترسد در امان نخواهد بود.بحارالانوار ۴۴: ۱۹۲ ح ۵امام حسین علیه السلام روزى به دستشویى مى‏رفت که لقمه ‏اى نان در بیرون دیدند. به غلام شان سپردند و فرمودند تا بعد از آمدن به ایشان بدهد. حضرت بعدا از او خواست و غلام گفت خوردم، حضرت فرمودند: تو آزادى، زیرا جدّم فرمود:وَ لَمْ اَکُنْ استَعْبِدُ رَجُلاً اَعْتَقَهُ اللّهُ مِنَ النّارِ.هر کس لقمه نانى را پیدا کند و پاک کرده بخورد هنوز نان به شکمش نرسیده خدا او را از آتش جهنم رها مى‏ کندموسوعه کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص ۶۲۴، بحارالانوار ج ۶۶، ص ۴۳۳
جعید همدانى مى‌‏گوید: به امام حسین علیه‏ السلام گفتم: فدایت شوم، شما با چه چیزى حکم مى‏‌کنید، فرمودند:یاجُعَیْدُ نَحْکُمُ بِحُکْمِ آلِ‏ داوُدَ فَإذا عَیَینا عَنْ شَىْ‏ءٍ تَلَقّانا بِهِ رُوحُ الْقُدُسِ.ای جعید! ما به حکم آل‏ داود حکم مى ‏کنیم و وقتى از چیزى عاجز مى‏ شویم روح ‏القدس به ما مى ‏رساند.موسوعه‏ کلمات‏ الامام‏ الحسین علیه‏ السلام ص۶۴۶، بصائرالدرجات ص۴۵۲راشد بن ابى روح انصارى گوید:کانَ الْحُسَیْنُ علیه‏ السلام یَجیى‏ءُ إلى رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَهُوَ ساجِدٌ، فَیَتَخَطَّى الصُّفُوفَ حَتّى یَأْتِىَ النَّبِىَّ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فَیَرْکَبُ ظَهْرَهُ، فَیَقُومُ رَسُولُ اللّهِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَقَدْ وَضَعَ یَدَهُ عَلى ظَهْرِ الْحُسَیْنِ علیه‏ السلام وَ یَدَهُ الاُْخْرى عَلى رُکْبَتِهِ حَتّى یَفْرَغَ مِنْ صَلاتِهِ.وقتى که پیامبر اکرم صلّى ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله در حال سجود بود، حسین علیه‏ السلام از پشت صفها مى‏آمد و به پشت پیامبر سوار مى‏شد و حضرت موقع بلند شدن از سجده یک دستشان را به پشت امام حسین علیه‏ السلام و دست دیگرشان را بر زانوى خویش مى‏گذاشتند تا از نمازشان فارغ مى‏شدند.موسوعه کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص ۷، سلیم بن قیس ص ۱۷۲از دعاهاى امام حسین علیه‏ السلام این بود که:اَللّهُمَّ ارْزُقْنىِ الرَّغْـبَهَ فِى‏الاْخِرَهِ، حَتّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذلِکَ فى قَلْبى بِالزَّهادَهِ مِنّى فى دُنْیاىَ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى بَصَرا فى أمْرِ الاْخِرَهِ حَتّى أَطْلُبَ الْحَسَناتِ شَوْقا، وَاَفِرَّ مِنَ السَّیِّئاتِ خَوْفا یارَبِّ.خدایا! شوق به آخرت عطایم کن تا از بى‏رغبتیم به دنیا صدق آن را بشناسم. خدایا! چشم بصیرت در امر آخرت روزیم فرما تا با شوق دنبال خوبیها رفته و از گناهان گریزان شوم.موسوعه کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص ۸۰۹شیخ صدوق گوید: امام حسین علیه‏ السلام هنگام طلب باران این دعا را مى‏خواند:أَللّهُمَّ اسْقِنا سَقْیا واسِعَهً وادِعَهً، عامَّهً، نافِعَهً، غَیْرَ ضارَّهٍ، تَعُمُّ بِها حاضِرَنا وَبادینا، وَتَزیدُ بِها فی رِزْقِنا وَشُکْرِنا…خدایا! براى ما بارانى وسیع و عمومى و نافع و بى‏ضرر بباران که شامل همه مردم شهرنشین و بادیه‏نشین شود و بوسیله آن روزى و سپاسگزارى ما را زیاد کن.عیون الاخبار ج ۲ ص ۲۷۸امام حسین علیه‏ السلام حجرالاسود کعبه را مى‏گرفت و با خدا این گونه نیایش مى‏کرد:إِلهى أَنْعَمْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى شاکِرا، وَأَبْلَیْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى صابِرا، فَلا أَنْتَ سَلَبْتَ النِّعْمَهَ بِتَرْکِ الشُّکْرِ، وَلاأَدَمْتَ الشِّدَّهَ بِتَرْکِ الصَّبْرِ. إِلهى ما یَکُونُ مِنَ الْکَریمِ إِلَّا الْکَرمُ.خدایا نعمتم دادى و سپاسگزارم نیافتى و مبتلایم کردى و شکیبایم نیافتى، اى خداى مهربان! نه با ناسپاسى من نعمتت را گرفتى و نه با بى‏صبرى من بلاى خود را پیوسته فرستادى، پروردگارا! از کریم جز بزرگوارى سر نزند.موسوعه کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص ۷۹۱امام حسین علیه‏ السلام در قنوت نماز وتر چنین مى‏گفت:أَللّهُمَّ إِنَّکَ تَرى وَلاتُرى وَأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلى وَإِنَّ إلَیْکَ الرُّجْعى وَإنَّ لَکَ الاْخِرَهُ وَالْأُولى، أَلّلهُمَّ إنّا نَعُوذُ بِکَ مِنْ أنْ نَذِلَّ وَنَخْزى.خدایا! تو مى‏بینى و دیده نمى‏شوى و در بلندترین جایگاه دیده‏بانى هستى، بازگشت همه به سوى تو و آغاز و انجام براى توست، به تو پناه مى‏بریم از این که ذلیل و خوار شویم.کنزالعمال ج ۸ ص ۸۲نقل شده که امام حسین علیه‏ السلام شِکَر صدقه مى‏داد، از علت آن پرسیدند، فرمودند:إنّی أُحِبُّهُ وَقَدْ قالَ اللّهُ تَعالى: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ» [آل عمران ۹۲]چون مـن آن را دوست دارم و خدا مى‏فرماید: به نیکى نمى‏رسید مگر این که از آنچه دوست مى‏دارید انفاق کنید.نورالثقلین ج ۱، ص ۳۶۳امام حسین علیه‏ السلام درباره هدف قیام خود فرمودند:أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْکَرِ وَأَسیرَ بِسیرَهِ جَدّى صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَأَبى عَلىِ‏بن‏أَبى طالِبٍ علیه‏ السلام .مى‏خواهم امر به معروف و نهى از منکر کرده و به سیره و روش جدّم (رسول اللّه) صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله و پـدرم على‏بن‏ابى‏طالب علیه‏ السلام عمل کنم.مناقب ابن شهر آشوب ج ۴، ص ۸۹سید بن طاووس گوید: دعاى امام حسین علیه‏ السلام در صبح و عصر چنین بود:بِسْمِ‏اللّه‏ ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، بِسْمِ‏اللّه‏ ِ وَبِاللّه‏ ِ وَ مِنَ‏اللّه‏ ِ وَ اِلَى اللّه‏ ِ وَ فى سَبیلِ اللّه‏ ِ وَ عَلى مِلَّهِ رَسُولِ‏اللّه‏ ِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّه‏ ِ وَ لاحَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّ بِاللّه‏ ِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْلَمْتُ نَفْسى اِلَیْکَ وَ وَجَّهْتُ وَجْهى اِلَیْکَ وَ فَوَّضْتُ اَمْرى اِلَیْکَ. اِیّاکَ اَسْأَلُ الْعافِیَهَ مِنْ کُلِّ سُوءٍ فىِ‏الدُّنْیا وَ الآخِرَهِ.بنام خداوند بخشنده مهربان، به نام خدا و براى خدا، و از خدا و به سوى خدا، و در راه خدا و بر آیین رسول خداست (سیرمن) و بر خدا توکل کردم و هیچ قدرت و توانى جز به وسیله حق تعالى نیست. بار الها من خود را به تو مى‏سپارم، و روى خود را به سوى تو مى‏دارم و کارم را به تو وامى‏گذارم و رستگارى از هر بدى دنیا و آخرت را تنها از تو مى‏طلبم.مهج الدعوات ۱۵۷، بحار ۸۶: ۳۱۳ ح ۶۵ابن عباس گوید:کانَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلىٍّ علیهماالسلام یَمْشى اِلَى‏الْحَجِّ وَدابَّتُهُ تُقادُ وَراءَهُ .امام حسین علیه‏ السلام در حالى که مرکب سواریش را از پشت سرش مى‏آوردند، پیاده به حجّ مى‏رفت.محاسن برقى ج ۱، ص ۱۴۶کفعمى گوید: دعاى امام حسین علیه‏ السلام بعد از نمازهاى واجب این گونه بود:اَللّهُمَّ اِنّى اَسأَلُکَ بِکَلِماتِکَ وَ مَعاقِدَ عَرشِکَ وَ سُکّانِ سَماواتِکَ وَ اَرضِکَ وَ اَنبیائِکَ وَ رُسُلِکَ أَنْ تَستَجیبَ لى، فَقَدْ رَهَقَنى مِنْ أَمرى عُسراً فَأَسألُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ لى مِن عُسرى یُسراً.خدایا از تو مى‏خواهم: به حرمت کلماتت و بندهاى عرشت و ساکنان آسمانها و زمینت و پیامبران و رسولانت، مرا اجابت کنى که کارم به سختى رسیده است، پس از تو مى‏خواهم بر پیامبر و آلش درود فرستى و سختى در امور مرا به آسانى تبدیل گردانى.مصباح کفعمى: ص ۴۰۵ابن اثیر گوید:کانَ الْحُسَینُ علیه‏ السلام فاضِلاً، کَثیرَ الصَّوْمِ، وَ الصَّلاهِ، وَ الْحَجِّ، وَ الْصَّدَقَهِ، وَ اَفْعالِ الْخَیْرِ جَمیعُها.امام حسین علیه‏ السلام شخصى با فضیلت بود که عبادت روزه، نماز، حج و صدقه دادن و تمامى کارهاى خوب را زیاد انجام مى‏داداسدالغابه ۲: ۲۱امام حسین علیه‏ السلام فرمودند:لاََْ اُقْتَلَ وَاللّهِ بِمَکانِ کَذا أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْ أَنْ أُسْتُحِلَّ بِمَکَّهَ.به خدا سوگند اگر در چنین مکانى (خارج از مکه) کشته شوم، بهتر از آن است که با کشتن من حرمت مکه شکسته شود.معالى السبطین، ج ۱ ص ۲۴۶امّ سعید می گوید: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم: ثواب زیارت امام حسین علیه السّلام چه اندازه است؟ حضرت فرمودند:تَعدِلُ حَجَّهً وَ عُمرَهً و اعتکاف شَهرَینِ فی المسجد الحرام وَ صِیامَها وَ خَیرٌ مِنها کَذا…؛ثواب زیارت امام حسین (علیه السّلام) برابر یک حج و یک عمره و دو ماه اعتکاف همراه با روزه در مسجد الحرام و [بلکه] بهتر از آنهاست.وسائل الشیعه/ ج ۱۴/ ص ۴۳۶پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:أمّا الحُسَینُ فَإنَّهُ مِنّی وَهُوَ ابنی وَوَلَدی وَخَیرُ الخَلقِ بَعدَ أخیهِ وَهُوَ إمامُ المُسلِمینَ وَمَولى المُؤمِنینَ وَخَلیفَهُ رَبِّ العالَمینَ وَغیاثُ المُستَغیثینَ وَکَهفُ المُستَجیرینَ وَحُجَّهُ اللّه عَلى خَلقِهِ أجمَعینَ وَهُوَ سَیِّدُ شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ وَبابُ نَجاهِ الاُمَّهِ أمرُهُ أمری وَطاعَتُهُ طاعَتی مَن تَبِعَهُ فَإنَّهُ مِنّی وَمَن عَصاهُ فَلَیسَ مِنّی؛امّا حسین ، او از من است . او پسر من و زاده من است و بهترین انسانها پس از برادرش مى باشد . او امامِ مسلمانان است و مولاىِ مؤمنان و خلیفه پروردگار جهانیان و یاورِ یاریخواهان و پناهِ پناهجویان و حجّت خداوند بر همه خلق او . او سرور جوانان بهشت و دروازه نجات امّت است . فرمان او فرمان من است ، و اطاعت از او اطاعت از من ، هرکه از او پیروى کند از من است و هرکه نافرمانى او کند از من نیست .امالی صدوق: ۱۰۱پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:مَن أحَبَّ أن یَنظُرَ إلى أحَبِ أهلِ الأرضِ إلى أهلِ السَّماءِ فَلیَنظُر إلَى الحُسَینِ؛هرکس که دوست دارد به محبوبترین فرد روى زمین در نزد اهل آسمان نگاه کند به حسین (علیه السّلام) بنگرد .المناقب لابن شهر آشوب: ۴/۷۳امام سجاد علیه السّلام فرمودند:سَمِعتُ الحُسَینَ علیه السلام یَقولُ: لَو شَتَمَنی رَجلٌ فی هَذهِ الأُذُنِ ـ وَأومى إلى الیُمنى ـ وَاعتَذَر لی فی الاُخرى لَقَبِلتُ ذلک مِنهُ ، وَذَلِکَ أنَّ أمیرَالمُؤمِنینَ عَلیَّ بنَ أبی طالبٍ علیه السلام حَدَّثَنی أنَّهُ سَمِعَ جَدّی رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله یَقولُ: لا یَرِدُ الحَوضَ مَن لَم یَقبَلِ العُذرَ مِن مُحقٍّ أو مُبطِلٍ؛از حسین علیه السلام شنیدم که مى فرماید: اگر مردى در این گوشم ـ اشاره به گوش راست خود کرد ـ مرا دشنام دهد و در دیگرى از من پوزش بخواهد ، پوزش او را مى پذیرم ؛ چرا که امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام برایم نقل کرد که از جدّم رسول خدا صلى الله علیه و آله شنید که مى فرماید: بر حوض کوثر وارد نمى شود کسى که عذر را ـ موجّه باشد یا غیر موجّه ـ نپذیرد .احقاق الحقّ: ۱۱ / ۴۳۱امام حسین علیه السّلام فرمودند:
بر رسول خدا صلى الله علیه و آله وارد شدم . ابن ابى کعب در خدمت ایشان بود . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به من فرمودند: خوش آمدى اى ابا عبداللّه ، اى زیور آسمانها و زمینها! اُبىّ به پیامبر عرض کرد: اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زیور آسمانها و زمینها باشد؟! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: اى ابىّ ! سوگند به آن کسى که بحق مرا به پیامبرى برانگیخت ، مقام و منزلت حسین بن على در آسمان ، بالاتر از منزلت او در زمین است . در سمت راست عرش خداوند عز و جل نوشته شده است: [حسین] چراغ هدایت و کشتى نجات و امامى سستى ناپذیر، با عزّت، افتخارآفرین، راهنما، و ذخیره[اى گرانبها ]است .عیون أخبار الرضا: ۱ / ۵۹ / ۲۹امام حسن علیه السّلام فرمودند:إنّ الحسینَ بنَ علیٍّ علیهماالسلام ، بعدَ وفاهِ نَفْسی ومُفارَقَهِ رُوحی جِسْمی ، إمامٌ مِن بَعدی ، وعندَ اللّه ِ جلّ اسمُهُ فی الکتابِ ، وِراثه مِن النّبیِّ صلى الله علیه و آله أضافَها اللّه عزّ وجلّ لَه فی وِراثهِ أبیهِ واُمّهِ ، فعَلِمَ اللّه ُ أنّکم خِیَرهُ خَلقِهِ ، فاصْطَفى مِنکُم مُحمّدا صلى الله علیه و آله ، واختارَ محمّدٌ علیّا علیه السلام ، واختارَنی علیٌّ علیه السلام بالإمامهِ ، واخْتَرْتُ أنا الحُسَینَ علیه السلام؛بعد از وفات من و جدا شدن روح از بدنم، حسین بن على علیهماالسلام امام است. وراثت او از پیامبر صلى الله علیه و آله نزد خدا در کتابْ [لوح محفوظ یا قرآن و یا وصیت نامه] ثبت است که خداوند عز و جل این وراثت را به وراثت از پدر و مادرش افزوده است؛ زیرا خدا دانست که شما بهترین خلق او هستید. از این رو، از میان شما محمّد صلى الله علیه و آله را برگزید و محمّد، على علیه السلام را و على علیه السلام مرا به امامت انتخاب کرد ومن حسین علیه السلام را برگزیدم.الکافی: ۱ / ۳۰۱ / ۲حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:دَخَلَ إلیَّ رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله عِندَ وِلادَتی الحُسَینَ علیه السلام فَناوَلتُهُ إیّاهُ فی خِرقهٍ صَفراءَ ، فَرَمى بِها وَأخَذَ خِرقَهً بَیضاءَ وَلَفَّهُ فیها ثُمَّ قالَ: خُذیهِ یا فاطِمَهُ فَإنَّهُ امامُ ابنُ امامٍ أبو الأئِمَّهِ التِسعَهِ ، مِن صُلبِهِ ائِمَّهٌ أبرارٌ وَالتّاسِعُ قائِمُهُم؛پس از آن که حسین علیه السلام را به دنیا آوردم ، رسول خدا صلى الله علیه و آله نزد من آمد . طفل را در پارچه اى زرد رنگ، به دست آن حضرت دادم . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آن پارچه را دور انداخت و پارچه سفیدى گرفت و حسین را در آن پیچید . آن گاه فرمود: بگیرش اى فاطمه ، که او امام است و فرزند امام . او پدر نُه امام بزرگوارى است که از صُلب او به دنیا مى آیند و نُهمین آنان قائم است .کفایه الأثر: ۱۹۴

http://shiastudies.com