واقعه غدیر ابدی و جاودانی است
ارداه حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که واقعه تاریخی غدیر در تمام قرون و اعصار به صورت یک تاریخ زنده که قلوب و دلها به سوی آن جذب می شوند بماند و نویسندگان اسلامی در هر عصر و زمانی در کتابهای تفسیر و تاریخ و حدیث و کلام پیرامون آن سخن بگویند و گویندگان مذهبی در مجالس وعظ و خطابه درباره آن داد سخن دهند و آن را از فضائل غیر قابل انکار امام بشمارند.
نه تنها خطبا و گویندگان بلکه شعرا و سرایندگان از این واقعه الهام گرفته و ذوق ادبی خود را از تفکر و اندیشه پیرامون این حادثه و از مزید اخلاص به صاحب ولایت مشتعل سازند و عالی ترین قطعاتی را به صورت های گوناگون و به زبانهای مختلف از خود به یاد بگذارند.
از این جهت کمتر واقعه تاریخی در جهان بسان رویداد غدیر مورد توجه طبقات مختلف از محدث و مفسر و از متکلم و فیلسوف از خطیب و شاعر از مورخ و سیره نویس قرار گرفته و این اندازه دباره آن عنایت مبذول شده است.
یکی از علل ابدیت و جاودانی بودن این حدیث نزول دو آیه از آیات قرآن پیرامون این واقعه است. و تا روزی که قرآن ابدی و جاودانی است این واقعه تاریخی نیز ابدی بوده و از خاطره ها محو نخواهد شد.
از آنجا که جامعه اسلامی در اعصار دیرینه و هم اکنون جامعه شیعه آن را یکی از اعیاد مذهبی می شمارند و مراسمی را که در دیگر اعیاد اسلامی بر پا می دارند در این روز نیز انجام می دهند طبعا واقعه تاریخی غدیر رنگ ابدیت به خود گرفته و هیچ گاه از خاطره ها فراموش نمی شود.
از مراجعه به تاریخ به خوبی معلوم می شود که روز هجدهم ذی الحجه الحرام در میان مسلمانان به نام روز عید غدیر معروف بود. تا آنجا که ابن خلکان درباره المستعلی بن المستنصر می گوید
در سال ۴۷۸ در روز غدیر خم که روز ۱۸ ذی الحجه هست مردم با او بیعت کردند.