۱- رحلت عالم بزرگوار شیخ “محمد حسن نجفی” فقیه و مؤلف کتاب “جواهر الکلام” (۱۲۶۶ هجری قمری)
۲- رحلت فقیه اصولی و مُحدّث بزرگوار “سید اسماعیل نوری طبرسی” (۱۳۲۱ هجری قمری)
۳- رحلت عالم ربانی “میرزا مُحمّدعَلی مُدرّس تَبریزی” (۱۳۷۳ هجری قمری)
۴- رحلت فیلسوف برجسته “محمدهادی فرزانه” معروف به “حکیم فرزانه” (۱۳۸۵ هجری قمری)
—
۱- رحلت عالم بزرگوار شیخ “محمد حسن نجفی” فقیه و مؤلف کتاب “جواهر الکلام” (۱۲۶۶ هجری قمری)
شیخ محمد حسن فرزند شیخ محمدباقر نجفی در سال ۱۲۰۰ ه.ق در نجف اشرف دیده به جهان گشود.
پس از طی مقدمات، در نوجوانی به درس خارج فقه و اصول راه یافت و خوشه چین حلقه ی درس آیات عظام: شیخ جعفرکاشف الغطاء، سیدمهدی بحرالعلوم، سید محمدجواد عاملی و شیخ موسی کاشف الغطاء گردید. وی از سید محمدجواد عاملی و شیخ جعفر کاشف الغطاء اجازه روایت دریافت کرد.
شیخ محمدحسن در ۲۵ سالگی به درجه ی اجتهاد رسید و از همان سال نگارش کتاب گرانقدر “جواهر الکلام” را آغاز کرد. جواهر الکلام، این دائره المعارف فقه شیعه، ثمره ی ۳۲ سال تلاش شبانه روزی او، اینک، معتبرترین متنِ درسی عالی ترین سطح دروس حوزه های علمیه ی شیعه، یعنی درس خارجِ فقه است.
درگذشت شریف العلما، حوزه علمیه کربلا را از رونق انداخت و آوازه تدریس شیخ محمدحسن نجفی موجب شد که غالب شاگردان شریف العلما به حوزه درسی او جذب شوند.از این زمان دوباره حوزه علمیه نجف، رونقی مجدد گرفت. حُسن تقریر و زیبایی کلام صاحب جواهر چنان بود که موجب شد بیش از ۴۰۰ نفر از علما در درس او حاضر شوند و برخی از شاگردان، بعد از او به مقام مرجعیت رسیدند و بر کرسی افتاء تکیه زدند.
حضرات آیات: سیدحسین کوه کمری،شیخ حسن مامقانی ، زین العابدین مازندرانی ، شیخ جعفر شوشتری و ملاعلی کنی از جمله شاگردان او می باشند.
زندگی صاحب جواهر نسبتاً در رفاه بوده که برای برخی سؤال برانگیز بوده است. از شیخ انصاری سؤال شده که چرا شما زاهدانه و فقیر زندگی می‌کنید اما استاد شما، صاحب جواهر آنگونه بود؟ شیخ در پاسخ گفته است: «استاد ما اراده کرده بود عزت و شرف شریعت را آشکار کند، اما من اراده کردم زهد آن را ظاهر کنم.»
صاحب جواهر در طول عمر خویش، دست نیازمندان و فقیران را می گرفت و به مردم نزدیک بود. به کارهای خیر و عمومی همت می گماشت.
وی تا آخرین لحظات عمر به تألیف مشغول بود و غیر از کتاب جواهر الکلام کتب دیکری را هم چون: نجاه العباد ، رساله فی الزکاه والخمس ، هدایه الناسکین و رساله‌ای در ارث را به رشته تحریر در آورد.
سرانجام این عالم کم نظیر در ۶۶ سالگی در نجف اشرف وفات یافت و پس از تشییعی باشکوه، بدن مطهر او را در مقبره ای که خود جنب مسجدش در نجف آماده کرده بود، به خاک سپردند.
شیخ محمد حسن نجفی در پایان عمر زمام امور دینی را پس از خود به شاگرد فقیه و فرزانه اش شیخ مرتضی انصاری سپرد و جان به جان آفرین تسلیم نمود.
—
۲- رحلت فقیه اصولی و مُحدّث بزرگوار “سید اسماعیل نوری طبرسی” (۱۳۲۱ هجری قمری)
سید اسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی، عالم دینی، فقیه، اصولی، محدث، متکلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن (اواسط قرن سیزدهم هجری) در یکی از توابع شهرستان نور در استان مازندران به دنیا آمد.
وی پس از فراغت از دروس مقدمات و سطوح حوزوی، برای ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد.
ایشان در نجف در محضر عالمان نامداری هم چون شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب الله رشتی و میرزا محمدحسن شیرازی، معروف به میرزای بزرگ به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در حدیث و کلام نیز به استادی دست یافت.
آیت الله نوری طبرسی پس از رسیدن به مقامات علمی، به بحث و تدریس فقه و اصول پرداخت و شاگردان متعددی پرورش داد.
این عالم سترگ در طی این سال ها، علاوه بر تدریس، به تالیف کتب گران بها دست زد که کفایهُ الموحدّین در سه مجلد به فارسی که یک جلد آن تحت نام عِصمهُ الولایه در مبحث امامت است، و نیز وسیلَهُ المَعاد فی شرح نجاه العباد و اصول الفقه، از آن جمله اند.
آیت الله سید اسماعیل نوری طبرسی سرانجام پس از عمری سرشار از خدمات علمی در اول شعبان سال ۱۳۲۱ ه.ق در کاظمین به لقاء اللَّه پیوست و سپس در صحن شریف علوی به خاک سپرده شد.
—
۳- رحلت عالم ربانی “میرزا مُحمّدعَلی مُدرّس تَبریزی” (۱۳۷۳ هجری قمری)
محمد علی مدرس در سال ۱۲۹۶ ه.ق در تبریز به دنیا آمد.
وی برای تحصیل مقدمات علوم عربی و تحصیل کتب فقهی، اصولی و ریاضیات در مدرسه طالبیه تبریز ساکن شد و علوم عقلی را نزد میرزا علی لنکرانی، خارج فقه و اصول را در مکتب حاج میرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجی) آموخت. او هم چنین در حوزه درسی میرزا صادق مجتهد تبریزی حاضر شد.
مدرس تبریزی از مراجع آن زمان نظیر سید محمد حجت کوه کمره‌ای، سید صدرالدین صدر، محمد علی شاه آبادی تهرانی، محمد حسین کاشف الغطاء، میرزا عبدالحسین رشتی اجازه اجتهاد دریافت کرد.
هم چنین از عالمانی چون سید هبه الدین شهرستانی، آقا بزرگ تهرانی و سید محسن حکیم، محمد حسین کاشف الغطاء و میرزا عبدالحسین رشتی اجازه روایت گرفت.
او در اواخر عمر به مدت دوازده‌سال، در مدرسهٔ سپهسالار تهران به بحث،تألیف و تحقیق پرداخت. از شاگردان او می توان به شیخ محمد خیابانی، سید محمدرضا علوی تهرانی، مهدی محقق و احمد مهدوی دامغانی اشاره کرد.
رَیحانَهُ الاَدَب فی تَراجمِ المَعروفینَ بالکُنیهِ اَوِ اللّقَب یا کُنی و القاب، کتابی به زبان فارسی در شرح حال و آثار دانشمندان، عارفان، فیلسوفان، ادیبان و شاعران اسلامی است که به لقب و کنیه شهرت دارند. این کتاب محصول نُه سال تلاش اوست و شرح حال ۴۶۲۴ تن را در بردارد.
الدر الثمین او دیوان المعصومین ، کفایه المحصلین فی تبصره احکام الدین ، التحفه المهدیه ، حیاض الزلائل فی ریاض المسائل ، غایهُ المُنی فی تحقیق الکُنی ، قاموس المعارف از دیگر آثار و تالیفات او به شمار می آید.
سرانجام این مولف و عالم گرانقدر در اول شعبان سال ۱۳۷۳ ه.ق وفات یافت و پس از تشییع در طوبائیه تبریز به رسم امانت به خاک سپرده شد. سپس به قم منتقل و آیت الله مرعشی نجفی بر پیکرش نماز خواند و در قبرستان شیخان دفن گردید.
—
۴- رحلت فیلسوف برجسته “محمدهادی فرزانه” معروف به “حکیم فرزانه” (۱۳۸۵ هجری قمری)
شیخ محمدهادی فرزانه معروف به حکیم فرزانه، در سال ۱۳۰۲ ه.ق در شهرضای اصفهان به دنیا آمد.
وی مقدمات علوم اسلامی و معارف دینی را در زادگاه خود سپری کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات خویش، راهی اصفهان گردید.
حکیم فرزانه در اصفهان در محضر استادان بزرگی هم چون حضرات آیات: سید محمدباقر دُرچه ای، ملا عبدالکریم گزی و میرزا نصراللَّه حکیم و… حاضر شد و پس از سالیانی در شمار حُکما و علمای زمان قرار گرفت.
ایشان از میان رشته های گوناگون علمی، بیشتر به حکمت و فلسفه تمایل داشت و در راه کسب معلومات در این زمینه، زحمات فراوانی را بر خود هموار نمود به طوری که در اواخر عمر، او را در زمره حُکمای بزرگ قلمداد می کردند.
حکیم فرزانه از آن پس در زادگاه خود، شهرضا، به تدریس حکمت و فلسفه پرداخت و شاگردان فرهیخته ای تربیت نمود.
زندگی ایشان در کمال سادگی و قناعت بود و زر و زیور دنیا، او را نفریفت.
این فیلسوف فاضل سرانجام در اول شعبان ۱۳۸۵ ه.ق در ۸۱ سالگی از دنیا رفت.
تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان. تقویم شیعه یکم شعبان
