بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ * لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ *تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ * . (۱)اى عفو تو شامل گناهانکوى تو پناه بى پناهانبر خسته دلان شفاى

با ملاحظـه آیـات و روایـات و دریافت ها و مشاهدات، اطمینان کامل پیدا مى کنیم که شب قدر هیچ گونه منافاتى با اختیار انسان ندارد و یقین، او در مقـدرات و سرنوشتى که در شب قدر برایش رقم مى خورد موثر است؛ حتى مى شود گفت که نقش اصلى را

اشارهشب قدر، بزرگ‏ترین، شریف‏ترین، پرارج‏ترین و پر رمز و رازترینِ شب‏ها در چرخه زمان است. به راستی که سخن گفتن درباره این شب مبارک، بسیار مشکل است. کدام خامه است که در وصف این شب نشکند و کدام لسان است که در توصیف این شب قاصر نگردد و کدام عقل

ما قرآن را، در شب قدر، فرو فرستادیم. تو شب قدر را چگونه شبی می دانی؟ شب قدر، از هزار ماه بهتر است. در آن شب فرشتگان و روح (جبرئیل)، به اذن خدا، همه فرمانها و سرنوشتها را فرود می آورند. آن شب، تا سپیده دمان، همه، سلام است و

چنان‏که درک شب قدر، کاری است مشکل، بیان جایگاه و «قدر» شب قدر عملی است دشوار که تنها راه‏یافتگان به آن شب عزیز می‏توانند واقعیّت و حقیقت آن را بیان دارند؛ چراکه قرآن به پیامبر خدا فرمود: «وَما اَدْراکَ مالَیْلَهُ الْقَدْرِ»؛ «و تو چه دانی شب قدر چیست؟»در وصف آن

نخستین پیام ملکوتی وحی در سپیده دمی از ماه رمضان بر قلب نازنین پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) نازل شد، آنگاه هیجانی شگفت و بیرون از حد توصیف سراسر وجود مبارک حضرت را فراگرفت. آن نور در مقام ظهور به صورت جبرئیل «افق مغرب و مشرق را گرفت و

شب‌ها همه در شب پیوسته و خیمه‌زده بود! شب چنان به اعماق تاریکی فرو رفته که گویی هیچگاه بالا‌ نمی‌آید! غرق در تاریکی و ظلمت بود، چنانکه از ابتدای عالم چیزی جز تاریکی، سیاهی و ظلمت نبوده است! شب‌ها همه در شب خیمه زده بود! و سیاهی و تاریکی همه

مقدّمهمعرفت به همه مؤلّفه ‏های شخصیتِ برجسته و هستیِ شاخص و ممتازِ یگانه زنان در همه اعصار و امصار و در دو عالم پیدا و پنهان بسیار مشکل و معسور می‏نماید؛ چه اینکه از حیث «هویّت وجودی» ـ نه «ماهیت مفهومی» ـ و حقایق درون ذاتی، از باب «وَمَا مِنَّا

شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان، دومین شب از شب های پرفضیلت قدر و شب شهادت مولا امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) است. این شب خداوند سبحان فرصتی دوباره به بندگان داده است تا به توبه واستغفار بپردازند، عفو و بخشش گناهان خود را از خالق یکتا بخواهند و با تضرع

بحثی در معنای رمضان و منزلت قدردوباره حلاوت وصل روح پاک عاشقی رسید؛ یعنی تبلور «و نفخت فیه من روحی» در کالبد خاکی. رمضان؛ یعنی گشودن سجاده بندگی در خراب آباد فراق و هجران و یافتن ندای ملکوتی «ادعونی استجب لکم». رمضان؛ یعنی پس از دویدن در سراب ها و