مدینه اولین بارى است که میهمانانى چنین غریبه را به خود مى بیند. کاروانى متشکل از شصت میهمان ناآشنا که لباس هاى بلند مشکى پوشیده اند، به گردنشان صلیب آویخته اند، کلاه هاى جواهرنشان برسر گذاشته اند، زنجیرهاى طلا به کمر بسته اند و انواع و اقسام طلا و جواهرات
پس از فتح مکه در سال هشتم هجرى و درخشش قدرت اسلام در جزیرهالعرب، پیروان دیگر ادیان و مذاهب و رهبران و رجال سیاسى و مذهبى توجه خاصى به اسلام و مسلمانان و به کانون این قدرت عظیم یعنى مدینهالرسول پیدا کردند. این امر زمینه مناسبى را براى نشر و
نامه رسول‌خدا صلی الله علیه واله زمینه‌ساز واقعه مباهله نامه رسول‌خدا (صلی الله علیه واله) به مسیحیان نجران و دعوت آنها به اسلام بود و حاملین این نامه عتبهبن غزوان و عبدالله‌بن ابى‌امیه و الهدیربن عبدالله و صهیب‌بن سنان شمرده شده‌اند (۱) و متن آن را ابن‌کثیر در البدایه و
مباهله در لغت به معنی ملاعنه و نفرین متقابل می‌باشد.[۱] و در اصطلاح به این معناست که «دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد حق تعالی وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه
استشهاد به واقعه مباهله و استناد به همراهى على و همسر و دو فرزند او با رسول‌خدا ۱ ـ در کلام امام على علیه‌السلام: به دنبال امتناع على‌علیه السلام از بیعت با ابوبکر، میان آن حضرت و ابوبکر بحث و گفتگویى درگرفت. ابوبکر با تمسک به حدیثى از رسول‌خدا درصدد
اشاره: هنگامی که آیه مباهله نازل شد، پیامبر( صلی الله علیه و آله) به مسیحیان نجران پیشنهاد مباهله داد، بزرگان مسیحی از پیامبر( صلی الله علیه و آله) یک روز مهلت خواستند. فردای آن روز، پیامبر(صلی الله علیه و آله) آمد در حالی که دست علی( علیه السلام) را گرفته
به روایت ابن شبّه ابن شبّه، درگذشته سال ۲۶۲ هجرى نیز به نقل حدیث مباهله پرداخته است. وى مى گوید: حزامى به نقل از ابن وهب، از لیث بن سعد، از شخصى چنین روایت مى کند: دو تن از راهبان نجران نزد پیامبر صلى الله علیه وآله آمدند تا ایشان،
آیه مباهله (فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم‌نبتهل فنجعل لعنه الله على الکاذبین)(آل عمران: ۶۱). «هرکس با تو پس از آن که آگاه شدى، به مجادله برخیزد ، بگو بیایید تا بخوانیم
از برترى هاى اهل بیت علیه السلام از فضایل و برترى هاى اهل بیت علیه السلام حدیث مباهله است. خداوند متعال مى فرماید: ( فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَکُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَکُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْکاذِبینَ)؛(۱) هر
دعوت پیامبر از مسیحیان نجران برای پذیرش اسلام بیست و چهارم ذی الحجه سالروز واقعه ای مهم در صدر اسلام است. پس از فتح مکه آوازه اسلام سراسر جزیره العرب را فراگرفته بود و گروه ها و هیئت های متعددی پس از سال هشتم هجری برای آشنایی با اسلام به