اشاره: عمل به حدیث اهل بیت (علیهم‌السلام) از امتیازات شیعه محسوب می گردد. به دلیل اینکه اهل بیت(علیهم‌السلام) بر طبق حدیث ثقلین در قرآن قرار داده شده، سخن آنان بر مسلمانان حجت شمرده می شود از این‌رو حدیث و سخن اهل بیت (علیهم‌السلام) همان سخن و حدیث پیامبر گرامی اسلام
اشاره: شیعه بر پیروان پیامبر اسلام(صلی‌الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم‌السلام) اطلاق می شود. در توصیف و تمجید شیعه در روایات معصومین (علیهم‌السلام) مطالبی نقل شده است که توجه به آنها برای شیعیان لازم است تا از جایگاه خود اطلاع داشته باشند. شیعه حتی در قرآن کریم به گونه
اشاره: یکی از دغدغه های مومن آن است که آیا عملش در بارگاه الهی مورد پذیرش واقع شده است یا خیر؟.اما پاسخ آن است که عمل انسان باید طبق فرامین امامان معصوم علیهم السلام باشد، تا به درجه ی قبولی و پذیرش نائل آید؛ اما در برخی از روایات آمده
اشاره: روایت مفصلى از امام باقر (ع) درباره تحلیل اوضاع سیاسى شیعه و فشار خلفا از آغاز تا زمان آن حضرت نقل شده که به منظور روشن شدن دیدگاههاى امام در این زمینه به نقل آن می پردازیم: ما اهل بیت، از ستم قریش و صف‌بندى آنان در مقابلمان چه‌ها
اشاره: مؤمن واقعی دارای اوصافی است که از امام علی علیه‌السلام به صورت کامل بیان شده است. این اوصاف چیزی نیست که هر کسی بتواند ادعای داشتن آن را کند. این اوصاف اختصاص به انسانهای کامل دارد و انسانهای کامل در امت پیامبر اسلام منحصر در اهل بیت است. کسانی
اشاره: مذهب شیعه همان اسلام ناب محمدی است. این مذهب که مبتنی بر قرآن و اهل بیت است توسط شخص رسول خدا(ص) به این اسم نامگذاری شده است. پیروان این مذهب دارای ویژگی هایی است که در احادیث اهل بیت بیان گردیده است. در این نوشته در ارتباط با شیعه
اشاره شیعه دارای اوصاف و خصوصیات خاصی است که در روایات اهل بیت(علیهم‌السلام) منعکس گردیده است. شیعه بون به مجرد ادعای شیعه گری تحقق پیدا نمی کند. شیعه اهل بیت باید به گونه ای باشد که اهل بیت فرموده اند. حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) در روایتی، برخی از صفات
اشاره: یکی از مذاهب مهم اسلامی مذهب شیعه امامیه است. معمولا این مذهب در مقابل مذهب اهل سنت قرار دارد. واژه شیعه در اصل از شَیَعَ به معنى مشایعت و دنباله روى، و پیروى و بدرقه کردن آمده است، و بر همین اساس در اصطلاح به معنى گروهى است که
اوصاف شیعیان: تلاوت بسیار قرآن تلاوت بسیار قرآن امیرالمؤمنین على فرمود: «ألا مَن سَأَلَ عَن شیِعَهِ اَهلِ البَیتِ… فَهُم… تالُّونَ لاَِجزاءِ القُرآنِ، یُرَتِّلونَهُ تَرتیلا، یَعِظُونَ أَنفُسَهُم بِأَمثالِهِ و یَستَشفُونَ لِدائهِم بِدَوائِهِ»؛ «آگاه باشید! هر کس از شیعه اهلبیت سؤال نماید، آنان کسانىاند که جزءهاى قرآن را با دقت و تأمل
مهار و فرو بردن غضب امیرالمؤمنین على فرمود: «شیِعَتُنا… اَلَّذینَ إِذا غَضِبُوا لَم یَظلِمُوا»؛ «شیعیان ما کسانى هستند که هر گاه غضب کنند ظلم نمىکنند».[۱] امام صادق نیز مىفرماید: «یا شیِعَهَ آلِ مُحَمَّدٍ، إِنَّهُ لَیسَ مِنّا مَن لَم یَملِک نَفسَهُ عِندَ غَضَبِهِ»؛ «اى شیعیان آل محمد، از ما نیست کسى