قم اولین شهر ایران است که مذهب تشیع را پذیرفت و در نیمه‌های قرن دوم هجری به عنوان اولین پایگاه شیعه در سراسر ایران ظهور یافت. شناختن قم و اهل آن از همین رو برای مسلمانان و به ویژه دوست‌داران اهل بیت از اهمیت خاصی برخوردار شده و تحقیقات بسیاری

  مقدمه مساله ی نقش ایرانیان در ماندگاری تفکر شیعی، از مسائل کلیدی است، زیرا از طرفی اکثریت شیعه در ایران به سر می برند و از طرفی هم سرعت گرایش ایرانیان به تشیع و ماندگاری آن در ایران و نیز اوجی که همه روزه در عشق به فرهنگ شیعی

  مقدمه مساله ی نقش ایرانیان در ماندگاری تفکر شیعی، از مسائل کلیدی است، زیرا از طرفی اکثریت شیعه در ایران به سر می برند و از طرفی هم سرعت گرایش ایرانیان به تشیع و ماندگاری آن در ایران و نیز اوجی که همه روزه در عشق به فرهنگ شیعی

مقدمه از مهم‌ترین نهضت‌های تاریخ ایران تا قبل از حمله‌ی مغول، جنبش اسماعیلیان است. اوج فعالیت آنان در سده‌های پنجم تا هفتم هجری است. آنان در این مدت با تشکیل دولت اسماعیلی در قلعه‌ی الموت و قلعه‌های دیگر، پرچم مخالفت با خلافت عباسیان و سلجوقیان و دیگر حکومت‌های محلی را

تشیع و اندیشه‏ هاى ایرانى آگاهیم که مذهب شیعه در میان صحابه در شکل باور به امامت امام على علیه السلام مطرح شد. پس از آن در برخى از قبایل عرب عراق منتشر گردید و از طریق آنها به تمامى سرزمینهاى اسلامى از مصر تا یمن و از آنجا تا

  در قرن هفتم هجری و یادداشتی در باره حمله مغول به اصفهان در سال ۳۴ جمع آوری فضائل اهل بیت (ع) در اصفهانِ قرن ششم و نیمه نخست قرن هفتم، حرکت جدیدی بود که در اصفهان سابقه طولانی نداشت. این حرکت شاید برای نخستین بار توسط ابونعیم اصفهانی باب

   شمار زیادی از قبایل عربی به همراه فاتحان و یا بعد از آن در قرن اول و دوم راهی ایران شدند و در شهرها و روستاهای مختلف ساکن شدند. اینان به تدریج رنگ و بوی ایرانی گرفتند اما مدتها طول کشید تا زبان عربی را کنار بگذارند. داستان این

تاریخچه ایل زنگنه شیخعلى خان زنگنه وزیر شاه سلیمان از ایل زنگنه بود. این ایل را برخى کرد و بعضى لر دانسته اند. معین الدین نطنزى, زنگنه را جزو قلمرو اتابکان لر محسوب مى کند و زنگنه را جزو طوایفى نام مى برد که به حکم اتابکان لر گردن گذارده

  قزوینقزوین از جمله نواحی منطقه جبال و دارای سابقه تشیع است‌؛ گر چه ساکنان آن‌، شیعی محض نبوده‌اند. از جمله مؤیدات سکونت شیعیان در قزوین‌، وجود لقب “قزوینی “برای تعدادی از اصحاب ائمه‌: است‌؛ هم‌چون‌: “ابو عبداللَّه قزوینی ” از اصحاب امام‌باقر(علیه السلام)، “ابوغانم خادم‌” خادم امام حسن عسکری(علیه

ایران از مراکز سنتی و قدیمی تشیع محسوب می‌شود و بدین لحاظ و محل فعالیت وکلاو نمایندگان ائمه: بوده است. برخی از نقاط ایران در سابقه تشیع، مقدم بر دیگرمناطقند؛ نقاطی هم‌چون قم و آوه، و سپس مناطقی از خراسان، هم‌چون نیشابور و بیهق،از مراکز اصلی و قدیمی تشیع هستند.